Wprowadzenie
W historii Indii istnieje wiele opowieści o rządzących kobietach, w tym: Rani z Jhansi, Begum Hazrat Bai i Razia Sultana. Rani Durgavati, królowa Gondwany, musi być wspomniana w każdej opowieści o odwadze, odporności i nieposłuszeństwie kobiet-władców. W tym artykule dostarczymy czytelnikom krótki i długi esej na temat prawdziwego bojownika o wolność Rani Durgavati.
Krótki esej o Rani Durgavati
Urodziła się w dynastii Chandel, którą rządził dzielny król Vidyadhar. Khajuraho i fort Kalanjar to przykłady zamiłowania Vidyadhara do rzeźby. Durgavati to imię nadane królowej, ponieważ urodziła się na Durgasztami, hinduskim festiwalu.
W 1545 r. Rani Durgavati urodził się syn. Nazywał się Vir Narayan. Ponieważ Vir Narayan był zbyt młody, aby zastąpić swojego ojca Dalpatshaha, Rani Durgavati wstąpił na tron po przedwczesnej śmierci Dalpatshaha w 1550 roku.
Adhar Bakhila, wybitny doradca Gondu, pomógł Durgavati zarządzać królestwem Gondu, kiedy przejęła jego władzę. Przeniosła swój kapitał z Singaurgarh do Chauragarh. Ze względu na swoje położenie na paśmie wzgórz Satpura fort Chauragarh miał strategiczne znaczenie.
Za jej panowania (1550-1564) królowa panowała przez około 14 lat. Oprócz pokonania Baz Bahadur była znana ze swoich militarnych wyczynów.
Królestwo Rani graniczyło z królestwem Akbara, które zostało przez niego zaanektowane po pokonaniu władcy Malwa, Baza Bahadura w 1562 roku. Podczas panowania Akbara Asaf Khan był odpowiedzialny za wyprawę na podbój Gondwany. Asaf Khan zwrócił swoją uwagę na Garha-Katangę po podbiciu sąsiednich królestw. Jednak Asaf Khan zatrzymał się w Damoh, gdy usłyszał, że Rani Durgavati zebrała swoje siły.
Dzielna królowa odparła trzy najazdy Mogołów. Kanut Kalyan Bakhila, Chakarman Kalchuri i Jahan Khan Dakit byli jednymi z dzielnych żołnierzy Gondu i Radźputa, których straciła. Akbarnama autorstwa Abula Fazla stwierdza, że liczebność jej armii spadła z 2,000 do zaledwie 300 ludzi w wyniku druzgocących strat.
Strzała trafiła Rani Durgavati w szyję podczas jej ostatniej bitwy na słoniu. Mimo to nadal dzielnie walczyła. Zadźgała się na śmierć, kiedy zdała sobie sprawę, że zaraz przegra. Jako odważna królowa wybrała śmierć nad hańbę.
Rani Durgavati Vishwavidyalaya została przemianowana w jej pamięci w 1983 roku przez rząd Madhya Pradesh. Oficjalny znaczek pocztowy został wydany 24 czerwca 1988 r. z okazji męczeństwa królowej.
- 100, 300 i 400 słów Esej o Har Ghar Tiranga w języku angielskim
- 50, 100, 300 i 500 słów Esej na temat znaczenia flagi narodowej w języku angielskim
Długi esej o Rani Durgavati
W swojej walce z cesarzem Akbarem Rani Durgavati była odważną królową Gondu. To właśnie ta królowa, która zastąpiła męża w epoce Mogołów i przeciwstawiła się potężnej armii Mogołów, zasługuje na uznanie jako prawdziwa bohaterka.
Jej ojciec, Shalivahan, był znany ze swojej odwagi i odwagi jako władca Chandela Rajput Mahoba. Została wychowana jak Radźputowie przez Shalivahan po tym, jak jej matka zmarła zbyt wcześnie. W młodym wieku ojciec nauczył ją jeździć konno, polować i używać broni. Łowiectwo, strzelectwo i strzelanie z łuku należały do jej wielu umiejętności i lubiła wyprawy.
Durgavati był pod wrażeniem odwagi i wyczynów Dalpata Shaha przeciwko Mogołówom po tym, jak usłyszał o jego wyczynach przeciwko Mogołówom. Durgavati odpowiedział: „Jego czyny czynią go Kshatriyą, nawet jeśli był Gondem z urodzenia”. Wśród wojowników, którzy przestraszyli Mogołów, był Dalpat Shah. Ich przejście na południe było przez niego kontrolowane.
Inni władcy radźputowie protestowali, że Dalpat Shah był Gondem, kiedy kupił sojusz z Durgavati. O ile wiedzieli, Dalpat Shah odegrał znaczącą rolę w niezdolności Mogołów do posuwania się na południe. Pomimo faktu, że Dalpat Shah nie był Radżputem, Shalivahan nie poparł małżeństwa Durgavati z Dalpat Shah.
Zgodził się jednak Dalpat Shah, zgodnie z obietnicą daną matce Durgavati, że pozwoli jej wybrać partnera życiowego. Małżeństwo między Durgavati i Dalpat Shah pod koniec 1524 r. również doprowadziło do sojuszu między dynastiami Chandel i Gond. W sojuszu Chandela i Gond władcy Mogołów byli trzymani w szachu dzięki skutecznemu oporowi ze strony Chandelów i Gondów.
Durgavati zarządzała królestwem po śmierci Dalpata Shaha w 1550 roku. Po śmierci męża Durgavati służyła jako regentka swojego syna, Bir Narayana. Królestwo Gond było rządzone z mądrością i sukcesem przez jej ministrów, Adhara Kayastha i Man Thakura. Strategicznie ważny fort na Satpurach, Chauragarh stał się jej stolicą jako władca.
Durgavati, podobnie jak jej mąż Dalpat Shah, była bardzo zdolnym władcą. Sprawnie rozszerzyła królestwo i zadbała o dobrą opiekę swoich poddanych. W jej dobrze utrzymanej armii było 20,000 1000 kawalerzystów, XNUMX słoni bojowych i wielu żołnierzy.
Oprócz kopania zbiorników i zbiorników zbudowała także wiele osiedli mieszkaniowych dla swoich ludzi. Wśród nich jest Ranital, który znajduje się w pobliżu Jabalpur. Broniąc swojego królestwa przed atakiem sułtana Malwy, Baz Bahadur, zmusiła go do odwrotu. Nie odważył się ponownie zaatakować jej królestwa po tak ciężkich stratach z rąk Durgavati.
Malwa znajdowała się teraz pod kontrolą imperium Mogołów, gdy Akbar pokonał Baz Bahadur w 1562 roku. Mając na uwadze dobrobyt Gondwany, subedar Akbara, Abdul Majid Khan, skusił się na inwazję, wraz z Malwą, która była już w rękach Mogołów, a Rewa jako dobrze. Te zostały schwytane. Dlatego teraz pozostała tylko Gondwana.
Podczas gdy Diwan Rani Durgavati radził jej, aby nie stawiała czoła potężnej armii Mogołów, odpowiedziała, że wolałaby umrzeć niż poddać się. Rzeki Narmada i Gaur, a także pagórkowate łańcuchy, otaczały jej początkowe bitwy przeciwko Armii Mogołów pod Narai. Prowadziła obronę i zaciekle walczyła z Armią Mogołów, chociaż Armia Mogołów przewyższała armię Durgavatiego. Na początku udało jej się odeprzeć armię Mogołów po tym, jak wygonili ją z doliny w zaciekłym kontrataku.
Po swoim sukcesie Durgavati zamierzała zaatakować armię Mogołów nocą. Jednak jej porucznicy odmówili przyjęcia jej sugestii. Dlatego została zmuszona do udziału w otwartej walce z Armią Mogołów, co okazało się śmiertelne. Podczas jazdy na swoim słoniu Sarmanie, Durgavati mocno kontratakowała siły Mogołów, odmawiając poddania się.
Zaciekły atak Vir Narayana zmusił Mogołów do trzykrotnego wycofania się, zanim został poważnie ranny. Po trafieniu strzałami i krwawieniu zdała sobie sprawę, że klęska z Mogołami była nieuchronna. Podczas gdy jej kornak radził jej uciekać z bitwy, Rani Durgavati wybrała śmierć zamiast poddania się, dźgając się sztyletem. Tak zakończyło się życie odważnej i niezwykłej kobiety.
Poza tym, że była patronką nauki, Durgavati była uważana za wybitną władczynię ze względu na jej zachętę do budowania świątyń i szacunek dla uczonych. Choć fizycznie zmarła, jej imię nadal żyje w Jabalpur, gdzie na jej cześć powstał uniwersytet, który założyła. Była nie tylko odważną wojowniczką, ale także zręcznym administratorem, budującym jeziora i zbiorniki wodne z korzyścią dla swoich poddanych.
Pomimo swojej dobroci i troskliwej natury była zaciekłą wojowniczką, która nie poddawała się. Kobieta, która odmówiła poddania się Mogołom i samodzielnie wybrała swojego partnera życiowego.
Wniosek
Królową Gondu była Rani Durgavati. W swoim małżeństwie z Daalpat Shah była matką czwórki dzieci. Jej bohaterskie bitwy przeciwko Armii Mogołów i pokonanie armii Baz Bahadur uczyniły z niej legendę w historii Indii. 5 października 1524 roku obchodziły urodziny Rani Durgavati.
Nie wygląda to dobrze, ale jest ok