Wprowadzenie
Znany jako indyjski bojownik o wolność i przywódca, który poświęcił się dla dumy kraju, Bal Gangadhar Tilak pozostaje wysoko cenioną postacią w historii Indii.
100 słów Lokmanya Tilak Esej w języku angielskim
Przywódca komunistyczny Bal Gangadhar Tilak urodził się w dzielnicy Ratnagiri w Maharashtra, 23 lipca 1856 roku jako Keshav Gangadhar Tilak. Jego starożytną wioską, położoną w Sangameshwar Taluk, była Chikhali. W wieku 16 lat Gangadhar Tilak zmarł, pozostawiając Tilaka ojca, który był nauczycielem w szkole.
Jego żarliwe nastroje nacjonalistyczne i udział lub wspieranie działań rewolucyjnych były obecne od najmłodszych lat. Według niego Purna Swaraj powinna rządzić się sama, a on nie wzywał do niczego innego.
Kilka razy był więziony w wyniku jego otwartego poparcia dla agitacji antybrytyjskiej. Chociaż uważał, że Kongres powinien przyjąć bardziej radykalne podejście do żądania wolności po pakcie Lucknow z 1916 roku, wstąpił do Indyjskiego Kongresu Narodowego po jego utworzeniu.
150 słów Lokmanya Tilak Esej w języku angielskim
Urodzony w Rajnagarze 22 lipca 1856 r. Bal Ghangadhar Tilak wyemigrował do Indii w 1857 r. Jego ojciec był nauczycielem, mimo że pochodził z rodziny królewskiej. Jego pierwszą szkołą była Poona High School, a drugą Deccan College. W 1879 roku uzyskał stopień naukowy prawnika.
Współczesne Indie zostały stworzone przez niego, a azjatycki nacjonalizm został przez niego wprowadzony. Po jego śmierci Mahatma Gandhi został władcą Indii, a jego filozofia nie mogła przetrwać. Podczas walki o niepodległość Tilak dołączył do innych bojowników o wolność. Walka z Brytyjczykami była najskuteczniejszym sposobem odpłacenia Brytyjczykom.
Magazyn Marathi o nazwie Thesauri został założony w 1881 roku, a angielski magazyn Maratha został założony w 1882 roku. Deccan Education Society zostało założone przez niego w 1885 roku. Podczas sześcioletniego więzienia Tilaka w więzieniu Mandalay w 1905 roku wygłosił słynny slogan: „Swarajya jest moim prawem z urodzenia”.
Zapoczątkował ruch Home Rule. Indyjski nacjonalizm przypisuje się Tilakowi. 1 maja 1920 r. to data jego śmierci.
300 słów Lokmanya Tilak Esej w języku angielskim
Ratnagiri (Maharasztra) był domem Bal Gangadhara Tilaka 23 lipca 1856 roku. Za każdym razem, gdy słyszał heroiczne historie, był bardzo zachwycony. Opowiedział mu historie dziadka. Ramiona Bal Gangadhara trzęsły się, gdy słuchał takich piosenek jak Nana Saheb, Tatya Tope i Rani z Jhansi.
Przeniesienie do Poony zostało dokonane dla jego ojca Gangadhara Panta. Był w stanie otworzyć tam szkołę o nazwie Angelo Bernakular. Jako student macierzyństwa poślubił Satyabhamę, gdy miał szesnaście lat. Deccan College był szkołą, do której uczęszczał po pomyślnym zdaniu egzaminu maturalnego. Tytuł licencjata otrzymał w 1877 roku. Uzyskał ocenę pozytywną. W wyniku zdania egzaminu adwokackiego został przyjęty do adwokatury.
Balwant Rao to imię nadane Bal Gangadharowi Tilakowi w dzieciństwie. Członkowie rodziny i ich towarzysze nazywali ich w domu Baalem. Bal Gangadhar Tilak nosi imię swojego ojca Gangadhar.
Uruchomiono jego dwa tygodniki. Były dwa tygodniki, jedna marathi i jedna angielska. Bal Gangadhar Tilak był bardzo aktywny w okresie od 1890 do 1897. W tym okresie nastąpiło ustalenie jego tożsamości politycznej. Zgodnie z zaleceniami studentów, zaczęli ich prowadzić.
Dzieci nie powinny zawierać małżeństw, a wdowy należy zachęcać do zawierania małżeństw. Korporacja komunalna Poony powołała Tilaka do swojej rady dyrektorów. Po utworzeniu Zgromadzenia Zgromadzenie Legislacyjne w Bombaju było przerażające. Uniwersytet w Bombaju przyznał mu również stypendium. Oryan to nazwa książki, którą napisał.
W 1896 r. okoliczni rolnicy zostali dotknięci klęską głodu, a on im pomógł. Rand, młody członek personelu Poony, prowadził program zapobiegania chorobom Poony. Sprawa morderstwa z udziałem Ranta została wniesiona przeciwko Bhandariemu za Bal Gangadhar. Stało się to w 1897 roku. Arctic Home in the Veedaj to bezcenna książka napisana przez Bal Gangadhara w więzieniu.
Bal Gangadhar został zwolniony z więzienia w dniu Diwali w 1880 roku. Pechowa gazeta tego kraju wydrukowała jeden z jego artykułów w Kesari. W nocy z 24 na 25 czerwca 1907 został aresztowany w Bombaju. Nałożono na niego sześcioletnie wygnanie. Do lipca 1920 r. doznał znacznego pogorszenia stanu zdrowia. W 1920 r. zmarł.
- 50, 300, 400 słów Esej o miłości do jogi w języku angielskim
- 300, 400 i 500 słów Esej o Azadi ka Amrit Mahotsav w języku angielskim
400 słów Lokmanya Tilak Esej w języku angielskim
W walkę o niepodległość Indii zaangażowało się wiele znanych osobistości, w tym Lokmanya Tilak. Uwięzienie Lokmanya Tilaka było wynikiem jego aktywnego udziału i przywództwa w wielu ruchach na rzecz niepodległości naszego kraju i ustanowienia Swaraj.
Jego ojcem był Keshav Gangadhar Tilak, znany również jako Bal Gangadhar Tilak. Urodził się 23 lipca 1856 roku w okręgu Ratnagiri w Maharasztrze.
Pomimo młodego wieku Bal Gangadhar Tilak miał niesamowitą inteligencję. Po ukończeniu edukacji w Pune przeniósł się do Nowego Jorku. Tapibai miała dwadzieścia lat, gdy poślubił ją Lokmanya Tilak. Jako nauczyciel z zawodu Tilak zaczął uczyć w szkole po ukończeniu edukacji.
Po tym, jak Lokmanya Tilak zdecydował się porzucić zawód nauczyciela i zostać dziennikarzem, zaczął pracować jako publicysta i zaangażował się w swoją społeczność.
W szkole i na studiach Brytyjczycy zachowywali się bardzo negatywnie w stosunku do Hindusów, z czego doskonale zdawał sobie sprawę Lokmanya Tilak. Wprowadzając rewolucyjny system edukacyjny i pielęgnując patriotyzm wśród indyjskich studentów, Lokmanya Tilak i jego przyjaciele założyli nowe szkoły i uczelnie.
Niepodległość Indii ogłosił Keshav Gangadhar Tilak. Jego sprzeciw wobec rządu brytyjskiego był aktywny.
„Swaraj ha majha janma sidha hakka ahe, ani mi to milavnarch” odnosi się do faktu, że niepodległość jest moim prawem i zdobędę ją. Tilak sprzeciwiał się okrucieństwu popełnianym przez Brytyjczyków wobec Indian. Poprzez swoje publikacje „Kesari” i „Maratha” Lokmanya Tilak podkreślił znaczenie wolności w życiu ludzi. Aby zjednoczyć ludzi i walczyć o niepodległość Indii, stworzył Ganesh Utsav (Ganesh Chaturthi).
Ponieważ pracował na rzecz niepodległości Indii, stał się znany jako Lokmanya Tilak. Ze względu na to imię Keshav Gangadhar Tilak był znany za życia jako Lokmanya Tilak. Jako pierwszy przywódca indyjskiego ruchu niepodległościowego określano go mianem „ojca indyjskich niepokojów”.
Lokmanya Tilak został uwięziony ze względu na niepodległość Indii. 1 sierpnia 1920 oddał ostatnie tchnienie po długim i produktywnym życiu.
500 słów Lokmanya Tilak Esej w języku angielskim
„Lokmanya” Bal Gandhar Tilak został nazwany przez historyków „ojcem indyjskich niepokojów”. Tilak znany jest pod dwoma różnymi tytułami. Jest uważany przez Brytyjczyków za ojca indyjskich niepokojów. To dlatego, że był pierwszą osobą, która przeciwstawiła się rządowi brytyjskiemu przeciwko narodowi indyjskiemu. Od tego momentu rząd brytyjski w Indiach nigdy nie powrócił.
Brytyjski Raj zmusił Indian do życia w trudnych warunkach z powodu Tilaka. Był człowiekiem, który uświadomił im ich prawa. Suwerenności Indii nie należy cedować na żaden kraj ani osobę poza Tilak.
Według Indian był „Lokmanya”, co oznacza, że był człowiekiem uhonorowanym przez ludność Indii. Oświadczył, że Swaraj (samorządność) jest jego prawem pierworodztwa i każdy Indianin to przyjmie. Jego hasło było na ustach każdego Hindusa, a przed Gandhijim jako pierwszy przyjął tak głębokie podejście do Indian.
Był pierwszym człowiekiem, który przeciwstawił się brytyjskiemu radżowi, ale jego rozumienie ludzi było zbyt szerokie. Ratnagiri to małe nadmorskie miasteczko w Indiach, w którym 23 lipca 1856 roku urodził się Tilak. Jego licencjat został odznaczony pierwszorzędnymi wyróżnieniami. Po ukończeniu studiów prawniczych założył szkołę kładącą nacisk na nacjonalizm. Kesari i Maratha to gazety, które założył. Oba artykuły podkreślały historyczne znaczenie kultury indyjskiej i samodzielności (Swadeshi).
Indyjska struktura finansowa została zniszczona przez rząd brytyjski po zdobyciu władzy politycznej w Indiach. Używając indyjskich surowców, rząd brytyjski wytwarzał towary, a następnie narzucał je Hindusom, którzy musieli je kupować. Stało się tak, ponieważ ich przemysł został zamknięty przez Brytyjczyków. W Indiach Brytyjczycy mogli pozyskiwać surowce dla swojego przemysłu, a następnie sprzedawać wytwarzane produkty.
Zachowanie rządu brytyjskiego rozgniewało Tilaka, ponieważ doprowadziło do bogactwa Anglii i indyjskiej biedy. Aby ożywić konających mieszkańców Indii, użył czterech mantr:
- Kupno towarów zagranicznych
- Edukacja narodowa
- Samorząd
- Swadeshi lub samodzielność
„Nie mamy broni, ale jej nie potrzebujemy” – powiedział do mas. Bojkot (towarów zagranicznych) jest naszą najsilniejszą bronią polityczną. Zaangażuj się w pracę, aby zorganizować swoją władzę, aby nie mogli odmówić ci twoich żądań”
Po opublikowaniu artykułów, które wywołały napięcia i kłopoty dla rządu brytyjskiego w 1908 roku, odsiedział sześć lat w więzieniu. Słynny komentarz do Bhagwad-Gity został napisany w więzieniu Mandalaj w ciągu tych sześciu lat. W połączeniu z „Indyjską Ligą Rządzącą Domem” Annie Besant, Tilak założył „Ligę Rządzącą Domem Poona”, która wywołała wiele kontrowersji dla brytyjskiego rządu.
Od 1914 roku aż do śmierci 1 sierpnia 1920 roku był niekwestionowanym przywódcą Indii. Przez całe życie poświęcał się narodowi. Aryas of the Arctic i Geeta Rahasya to dwie książki, które napisał.
W Maharashtrze ustanowił także dwa festiwale, które motywował ludzi do walki o wolność naszego kraju. Dzięki jego wysiłkom jego festiwale Ganpati Jayanti i Shivaji Jayanti szybko stały się bardzo popularne w Maharasztrze.
W Maharashtrze i wielu innych częściach kraju oba te święta obchodzone są z radością i szczęściem. Aby obudzić Indian i zachęcić ich do walki o wolność, Tilak robił wszystko, co mógł. Bez wątpienia wniósł największy wkład w nasz kraj.
Zakończenie eseju na temat Lokmanya Tilak w języku angielskim
To właśnie w Bombaju w Indiach Brytyjskich 1 sierpnia 1920 roku Bal Gangadhar Tilak zmarł w wieku 64 lat. Tilak otrzymał nagrodę sobriqa popularnego lidera, ponieważ był bardzo popularny.