Εκτενές και σύντομο δοκίμιο για την εμπειρία πανδημίας Covid 19 στα Αγγλικά

Φωτογραφία του συγγραφέα
Γράφτηκε από guidetoexam

Εισαγωγή

Ο σκοπός αυτού του δοκιμίου είναι να καταδείξει πώς η ζωή μου επηρεάστηκε θετικά και αρνητικά από την πανδημία Covid-19 τους τελευταίους επτά μήνες. Επιπλέον, περιγράφει την εμπειρία μου από το Λύκειο και πώς θέλω οι μελλοντικές γενιές να θυμούνται την τάξη του 2020.

Μακρύ δοκίμιο για την εμπειρία της πανδημίας

Ο κορωνοϊός, ή αλλιώς COVID-19, θα πρέπει να είναι πλέον γνωστός σε όλους. Τον Ιανουάριο του 2020, ο κορωνοϊός εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο αφού ξεκίνησε από την Κίνα και έφτασε στις ΗΠΑ. Υπάρχουν πολλά συμπτώματα που σχετίζονται με τον ιό, όπως δύσπνοια, ρίγη, πονόλαιμος, πονοκεφάλους, απώλεια γεύσης και όσφρησης, καταρροή, έμετος και ναυτία. Τα συμπτώματα ενδέχεται να μην εμφανιστούν για έως και 14 ημέρες, όπως έχει ήδη διαπιστωθεί. Επιπλέον, ο ιός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός, καθιστώντας τον επικίνδυνο για άτομα όλων των ηλικιών. Ο ιός επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα, θέτοντας σε κίνδυνο τους ηλικιωμένους και όσους πάσχουν από χρόνια νοσήματα.

Από τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ο ιός αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις ειδήσεις και τα μέσα ενημέρωσης. Φάνηκε ότι ο ιός δεν αποτελούσε καμία απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Αρκετοί υγειονομικοί υπάλληλοι σε όλο τον κόσμο ειδοποιήθηκαν για τον ιό τους επόμενους μήνες καθώς εξαπλώθηκε γρήγορα.

 Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο ιός προέρχεται από την Κίνα καθώς ερευνούσαν την προέλευσή του. Παρά όλα όσα εξέτασαν οι επιστήμονες, ο ιός προήλθε από μια νυχτερίδα και εξαπλώθηκε σε άλλα ζώα, φτάνοντας τελικά στους ανθρώπους. Αθλητικές εκδηλώσεις, συναυλίες, μεγάλες συγκεντρώσεις και αργότερα σχολικές εκδηλώσεις ακυρώθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς ο αριθμός αυξήθηκε γρήγορα.

Έκλεισε και το σχολείο μου στις 13 Μαρτίου, σε ό,τι με αφορά. Αρχικά, επρόκειτο να πάμε σε άδεια για δύο εβδομάδες, επιστρέφοντας στις 30 Μαρτίου, αλλά, καθώς ο ιός εξαπλώθηκε γρήγορα και τα πράγματα ξέφυγαν πολύ γρήγορα, ο Πρόεδρος Τραμπ κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και μας έβαλαν σε καραντίνα μέχρι τις 30 Απριλίου .

Σε εκείνο το σημείο, τα σχολεία έκλεισαν επίσημα για το υπόλοιπο της σχολικής χρονιάς. Ένας νέος κανόνας καθιερώθηκε μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, των διαδικτυακών μαθημάτων και των διαδικτυακών μαθημάτων. Στις 4 Μαΐου, η Σχολική Περιοχή της Φιλαδέλφειας άρχισε να προσφέρει μαθήματα εξ αποστάσεως και διαδικτυακά μαθήματα. Τα μαθήματά μου θα ξεκινούσαν στις 8 το πρωί και θα διαρκούσαν μέχρι τις 3 το μεσημέρι τέσσερις ημέρες την εβδομάδα.

Δεν είχα ξανασυναντήσει εικονική μάθηση. Όπως και με εκατομμύρια μαθητές σε όλη τη χώρα, ήταν όλα νέα και διαφορετικά για μένα. Ως αποτέλεσμα, αναγκαστήκαμε να μεταβούμε από τη φυσική φοίτηση στο σχολείο, την αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους και τους δασκάλους μας, τη συμμετοχή σε σχολικές εκδηλώσεις και απλώς το να βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον τάξης, στο να βλέπουμε απλώς ο ένας τον άλλον μέσω μιας οθόνης υπολογιστή. Όλοι μας δεν μπορούσαμε να το προβλέψουμε. Όλα αυτά συνέβησαν τόσο ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση.

Η εμπειρία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης που είχα δεν ήταν πολύ καλή. Όσον αφορά το σχολείο, δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ και αποσπώνομαι εύκολα. Ήταν εύκολο να συγκεντρωθώ σε μια τάξη γιατί ήμουν όλοι εκεί για να ακούσω τι διδάσκονταν. Κατά τη διάρκεια των διαδικτυακών μαθημάτων, όμως, δυσκολευόμουν να δώσω προσοχή και να εστιάσω. Ως αποτέλεσμα, έχασα σημαντικές πληροφορίες επειδή αποσπάθηκα πολύ εύκολα.

Και τα πέντε μέλη της οικογένειάς μου ήταν στο σπίτι κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Όταν είχα αυτούς τους δύο να τρέχουν στο σπίτι, μου ήταν δύσκολο να συγκεντρωθώ στο σχολείο και να κάνω τα πράγματα που μου ζητούσαν. Έχω δύο αδερφάκια που είναι πολύ δυνατά και απαιτητικά, οπότε μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολο ήταν για μένα να συγκεντρωθώ στο σχολείο. Για να στηρίξω την οικογένειά μου κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δούλευα 35 ώρες την εβδομάδα πάνω από το σχολείο. Είχα τον πατέρα μου να δούλευε μόνο από το σπίτι αφού η μητέρα μου έχασε τη δουλειά της. Το εισόδημα του πατέρα μου δεν ήταν αρκετό για να συντηρήσει τη μεγάλη μας οικογένεια. Κατά τη διάρκεια δύο μηνών, εργάστηκα σε ένα τοπικό σούπερ μάρκετ ως ταμίας για να συντηρήσω την οικογένειά μας όσο το δυνατόν περισσότερο.

Η δουλειά μου στο σούπερ μάρκετ με εξέθετε σε δεκάδες ανθρώπους κάθε μέρα, αλλά με όλες τις προφυλάξεις που ελήφθησαν για την προστασία τόσο των πελατών όσο και των εργαζομένων, είχα την τύχη να μην μολυνθώ από τον ιό. Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι παππούδες μου, που δεν ζουν καν στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν ήταν τόσο τυχεροί. Τους πήρε πάνω από ένα μήνα για να αναρρώσουν από τον ιό, απομονωμένοι σε νοσοκομειακό κρεβάτι, χωρίς κανέναν στο πλευρό τους. Μπορούσαμε να επικοινωνούμε τηλεφωνικά μόνο μία φορά την εβδομάδα αν ήμασταν τυχεροί. Κατά τη γνώμη της οικογένειάς μου, αυτό ήταν το πιο τρομακτικό και ανησυχητικό κομμάτι. Και οι δύο ανέρρωσαν πλήρως, κάτι που ήταν καλό νέο για εμάς.

Η εξάπλωση του ιού έχει επιβραδυνθεί λόγω του γεγονότος ότι η πανδημία είναι κάπως υπό έλεγχο. Ο νέος κανόνας έχει γίνει πλέον κανόνας. Στο παρελθόν βλέπαμε τα πράγματα διαφορετικά. Είναι πλέον αδιανόητο να συγκεντρώνονται μεγάλες ομάδες για εκδηλώσεις και δραστηριότητες! Στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, γνωρίζουμε ότι η κοινωνική απόσταση και η χρήση μάσκας όπου κι αν πάμε είναι σημαντικά. Ωστόσο, ποιος ξέρει αν και πότε θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στον τρόπο που ζούσαμε; Ως άνθρωποι, τείνουμε να θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα και δεν εκτιμούμε αυτό που έχουμε μέχρι να το χάσουμε. Όλη αυτή η εμπειρία μου το έχει διδάξει.

Σύναψη,

Όλοι δυσκολευτήκαμε να προσαρμοστούμε στον COVID-19 και ένας νέος τρόπος ζωής μπορεί να είναι δύσκολος. Προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα της κοινότητας και να εμπλουτίσουμε τις ζωές των ανθρώπων μας όσο μπορούμε.

Αφήστε ένα σχόλιο