Անգլերենում գիտության անօգուտության մասին պարբերություն
Թեև գիտությունն անհերքելիորեն հեղափոխել է մեր աշխարհը հասկանալու ձևը և հանգեցրել է անհամար ուշագրավ հայտնագործությունների ու նորարարությունների, այն նաև ունի իր սահմանափակումները: «Գիտության անօգուտությունը» վերաբերում է կյանքի և մարդկային փորձի որոշ ասպեկտներին, որոնք գիտությունը կարող է ամբողջությամբ չբացատրել: Զգացմունքները, երևակայությունը, երազանքները և նույնիսկ կյանքի մասին հարցերը ընկնում են այս տիրույթում: Գիտությունը կարող է արժեքավոր պատկերացումներ տալ հույզերի կամ երազների ժամանակ ուղեղի գործունեության վերաբերյալ, բայց այն չի կարող լիովին ֆիքսել մեր զգացմունքների և փորձառությունների խորությունն ու հարստությունը:
Նմանապես, չնայած գիտությունը կարող է բազմաթիվ փաստեր բացահայտել տիեզերքի մասին, այն կարող է չպատասխանել փիլիսոփայական և հոգևոր խորը հարցերին, որոնք դարեր շարունակ հմայել են մարդկությանը: Գիտության սահմանափակումների ճանաչումը մեզ հրավիրում է ուսումնասիրելու անպատասխան հարցերը հասկանալու և ընդունելու այլ ուղիներ: Այն հիշեցնում է մեզ, որ գիտելիք տանող տարբեր ուղիներ կան, որոնցից յուրաքանչյուրն առաջարկում է գոյության բարդության և զարմանահրաշության եզակի հեռանկարներ:
300 բառ համոզիչ շարադրություն գիտության անօգուտության մասին անգլերեն լեզվով
գիտություն եղել է մեր կյանքի անբաժանելի մասը, և դրա առաջընթացը բարելավել է մեր կյանքի որակը: Այնուամենայնիվ, գիտությունը կարող է անօգուտ լինել որոշ ոլորտներում: Այս շարադրանքը կկենտրոնանա գիտության անօգուտության վրա որոշակի ասպեկտներում, և թե ինչու այն պետք է ավելի խնայողաբար օգտագործվի:
Նախ, գիտությունն անօգուտ է, երբ խոսքը վերաբերում է էթիկական և բարոյական հարցերին: Թեև գիտությունը զգալի առաջընթաց է գրանցել ֆիզիկական աշխարհը հասկանալու հարցում, այն չի կարողացել պատասխանել բարոյական և էթիկական հարցերին: Այսօր աշխարհի առջև ծառացած ամենահրատապ խնդիրները, ինչպիսիք են կլիմայի փոփոխությունը, աղքատությունը և պատերազմը, բոլորը բարոյական և էթիկական խնդիրներ են, որոնք հնարավոր չէ լուծել միայն գիտության միջոցով: Գիտությունը կարող է արժեքավոր պատկերացում տալ այս հարցերի վերաբերյալ, բայց, ի վերջո, մարդիկ պետք է կայացնեն անհրաժեշտ բարոյական և էթիկական որոշումներ:
Երկրորդ, գիտությունը կարող է անօգուտ լինել, երբ օգտագործվում է ոչ էթիկական գործելակերպը արդարացնելու համար: Չնայած գիտական առաջընթացի բազմաթիվ առավելություններին, այն կարող է չարաշահվել՝ արդարացնելու ոչ էթիկական պրակտիկաները, ինչպիսիք են կենդանիների փորձարկումները, գենետիկական ճարտարագիտությունը և հանածո վառելիքները: Թեև այս գործելակերպը կարող է կարճաժամկետ օգուտներ տալ, դրանք ի վերջո կործանարար են շրջակա միջավայրի, կենդանիների և մարդկանց իրավունքների համար:
Երրորդ, գիտությունը կարելի է անօգուտ համարել, երբ օգտագործվում է զանգվածային ոչնչացման զենք ստեղծելու համար: Թեև գիտությունը մեզ հնարավորություն է տվել ստեղծել հզոր զենքեր, դրանք հաճախ օգտագործվում են վնաս պատճառելու և ոչնչացնելու համար: Բացի այդ, այդ զենքերի մշակումը չափազանց ծախսատար է և կարող է ռեսուրսները շեղել ավելի կարևոր կարիքներից, ինչպիսիք են կրթությունը և առողջապահությունը:
Ի վերջո, գիտությունը կարող է անօգուտ համարվել, երբ այն չարաշահվում է կամ օգտագործվում է արդարացնելու ոչ էթիկական գործելակերպը: Գիտությունը մեզ տալիս է արժեքավոր պատկերացում ֆիզիկական աշխարհի մասին, սակայն այն չի կարող տալ մեզ բարոյական և էթիկական հարցերի պատասխանները: Ուստի գիտությունը պետք է օգտագործել խնայողաբար, և միայն այն դեպքում, երբ այն կարող է օգտագործվել մարդկության և շրջակա միջավայրի օգտին:
350 բառ փաստարկային շարադրություն գիտության անօգուտության մասին անգլերեն լեզվով
Գիտությունը դարեր շարունակ եղել է մարդկության զարգացման և առաջընթացի զգալի մասը: Այն մեզ հնարավորություն է տվել հասկանալու մեզ շրջապատող աշխարհը, բացահայտել նոր տեխնոլոգիաներ և բարելավել մեր կյանքը բազմաթիվ ձևերով: Այնուամենայնիվ, որոշ մարդիկ սկսել են կասկածի տակ դնել գիտության իրական օգտակարությունը: Նրանք պնդում են, որ այն չափազանց կենտրոնացել է չնչին գործի վրա և չի կարողացել լուծել իրական խնդիրները:
Գիտության օգտակարության դեմ առաջին փաստարկն այն է, որ այն հաճախ չափազանց կենտրոնացած է գիտելիքի ետևից հանուն իր համար: Սա ավելի շուտ, քան խնդիրների գործնական լուծումներ գտնելն է: Օրինակ, շատ գիտնականներ իրենց ժամանակը ծախսում են անհասկանալի թեմաների ուսումնասիրության վրա, որոնք գրեթե կամ չունեն գործնական կիրառություն կամ օգուտ հասարակության համար: Թեև գիտելիքի որոնումը, անշուշտ, արժեք ունի, մանրուքների վրա այս կենտրոնացումը կարող է խլել ռեսուրսները ավելի նշանակալի հետազոտական նախագծերից: Սա կարող է հանգեցնել իրական աշխարհի խնդիրների անտեսմանը:
Գիտության օգտակարության դեմ երկրորդ փաստարկն այն է, որ այն չի կարողացել լուծել մարդկության առջև ծառացած ամենահրատապ խնդիրները: Չնայած գիտնականները զգալի առաջընթաց են գրանցել մի շարք ոլորտներում, նրանք դեռ պետք է լուծումներ գտնեն ամենահրատապ խնդիրների համար: Այս խնդիրները ներառում են կլիմայի փոփոխությունը, աղքատությունը և անհավասարությունը: Չնայած հետազոտությանը հատկացված հսկայական ռեսուրսներին, մենք դեռ ավելի մոտ չենք այս խնդիրների լուծումներ գտնելուն, քան տասնամյակներ առաջ:
Երրորդ փաստարկը դեմ գիտության օգտակարությունը այն է, որ այն դարձել է չափազանց կախված տեխնոլոգիայի վրա: Թեև տեխնոլոգիան, անշուշտ, հեշտացրել է մեր կյանքը շատ առումներով, այն նաև վստահություն է ստեղծել մեքենաների վրա, որոնք կարող են հանգեցնել ստեղծագործականության և խնդիրների լուծման հմտությունների բացակայությանը: Քանի որ ավելի ու ավելի շատ առաջադրանքներ ավտոմատացվում են, մարդիկ կորցնում են ինքնուրույն մտածելու և խնդիրների նորարարական լուծումներ գտնելու ունակությունը:
Եզրափակելով, թեև գիտությունն, անշուշտ, նպաստել է մարդկության առաջընթացին մի շարք առումներով, կա հիմնավոր փաստարկ, որ այն չափազանց կենտրոնացել է չնչին գործի վրա և չի կարողացել լուծել մարդկության առջև ծառացած ամենահրատապ խնդիրները: Ավելին, այն դարձել է չափազանց կախված տեխնոլոգիայի վրա, ինչը հանգեցնում է խնդիրների լուծման հմտությունների և ստեղծագործական ունակությունների բացակայությանը: Որպես այդպիսին, հրամայական է ճանաչել գիտության սահմանները և ապահովել, որ ռեսուրսները տրամադրվեն մարդկության խնդիրների իրական լուծումներ գտնելուն:
400 Words Expository շարադրություն գիտության անօգուտության մասին անգլերեն լեզվով
Գիտությունը մարդկության քաղաքակրթության մի մասն է եղել ժամանակի սկզբից: Այն հզոր գործիք է եղել՝ օգնելու մեզ հասկանալու մեզ շրջապատող աշխարհը: Սակայն գիտությունը ժամանակակից աշխարհում դառնում է անօգուտ։ Այս ակնարկը կուսումնասիրի պատճառները, թե ինչու գիտությունը կարող է անօգուտ դառնալ, և ինչպես դա կարող է հանգեցնել տեխնոլոգիական առաջընթացի լճացման ապագայի:
Առաջին հերթին գիտությունը գնալով մասնագիտանում է։ Տեխնոլոգիաների և ինտերնետի աճով գիտնականները կարող են մասնագիտանալ որևէ ոլորտում: Թեև այս մասնագիտացումը հանգեցրել է տվյալ ոլորտում գիտելիքների ավելացմանը, այն նաև հանգեցրել է գիտնականների գիտելիքների ընդհանուր լայնության նվազմանը: Լայնության այս բացակայությունը կարող է հանգեցնել ստեղծագործական ունակությունների և առաջընթացի բացակայությանը ամբողջ ոլորտում:
Երկրորդ, գիտությունը հեռացել է գիտելիքի որոնումից և դեպի շահույթ: Այս տեղաշարժը հանգեցրել է հիմնական հետազոտությունների ֆինանսավորման նվազմանը և կիրառական հետազոտությունների ֆինանսավորման ավելացմանը: Թեև կիրառական հետազոտությունները կարող են հանգեցնել հեղափոխական ապրանքների և ծառայությունների, այն անպայման չի հանգեցնում հիմնարար բեկումների, որոնք կարող են նպաստել խոշոր տեխնոլոգիական առաջընթացին:
Երրորդ, շահույթը նույնպես հանգեցրել է հետազոտության որակի նվազմանը։ Ընկերությունները ավելի հավանական է, որ ֆինանսավորեն հետազոտությունները, որոնք հանգեցնում են անմիջական շահույթի, այլ ոչ թե հետազոտությունները, որոնք կարող են նպաստել երկարաժամկետ առաջընթացին: Սա նշանակում է, որ հետազոտությունները հաճախ կատարվում են հապճեպ, պատահական կերպով, ինչը հանգեցնում է արդյունքների ընդհանուր որակի նվազմանը:
Վերջապես, գիտությունը գնալով ավելի է քաղաքականացվում։ Քաղաքական գործիչները և հատուկ շահագրգիռ խմբերը հաճախ օգտագործում են գիտական հետազոտություններ իրենց օրակարգերը առաջ մղելու համար՝ անկախ վավերականությունից: Գիտության այս քաղաքականացումը հանգեցրել է ակադեմիական հանրության նկատմամբ հանրային վստահության նվազմանը։ Սա հանգեցրել է գիտական հետազոտությունների ֆինանսավորման նվազմանը։
Եզրափակելով, կան մի շարք պատճառներ, թե ինչու գիտությունը կարող է գնալով անօգուտ դառնալ մեր ժամանակակից աշխարհում: Գիտության մասնագիտացումը, շահույթի ձգտումը, հետազոտության որակի նվազումը և գիտության քաղաքականացումը նպաստել են գիտության ընդհանուր արդյունավետության նվազմանը: Եթե այս խնդիրները չլուծվեն, գիտական առաջընթացը կարող է կանգ առնել:
450 բառով նկարագրական շարադրություն գիտության անօգուտության մասին անգլերեն լեզվով
Գիտությունը գիտելիքի հսկայական ոլորտ է, որն ուսումնասիրվել է դարեր շարունակ և անընդհատ զարգանում է: Այն հիմք է հանդիսանում այն տեխնոլոգիաների մեծ մասի համար, որոնք մենք օգտագործում ենք այսօր: Այն մեզ հնարավորություն է տվել հասկանալու մեզ շրջապատող աշխարհը նախկինում անհնարին եղանակներով: Այնուամենայնիվ, չնայած իր բազմաթիվ առավելություններին, գիտությունը երբեմն կարող է դիտվել որպես անօգուտ և նույնիսկ վնասակար հասարակության համար:
Գիտության օգտակարության դեմ հիմնական փաստարկն այն է, որ այն հանգեցրել է զանգվածային ոչնչացման զենքերի ստեղծմանը, ինչպիսիք են միջուկային ռումբերը և քիմիական զենքերը: Այս զենքերը հսկայական տառապանքներ և ավերածություններ են առաջացրել և կործանարար կերպով օգտագործվել ամբողջ աշխարհում հակամարտություններում: Գիտությունը մեզ հնարավորություն է տվել զարգացնել միմյանց ոչնչացնելու ուղիներ, այլ ոչ թե օգնել և պաշտպանել միմյանց:
Գիտության դեմ մեկ այլ փաստարկ այն է, որ այն մեծ վնաս է հասցրել շրջակա միջավայրին: Հանածո վառելիքի այրումը հանգեցրել է մթնոլորտում ածխաթթու գազի մակարդակի բարձրացման, ինչը գլոբալ տաքացման և կլիմայի փոփոխության պատճառ է դարձել: Սա ավերել է շրջակա միջավայրը՝ հանգեցնելով եղանակային ծայրահեղ իրադարձությունների, ծովի մակարդակի բարձրացման և ապրելավայրերի ոչնչացման։
Բացի այդ, որոշ մարդիկ կարծում են, որ գիտությունը հանգեցրել է հոգեւոր արժեքների նվազմանը: Նրանք պնդում են, որ գիտությունը ստեղծել է նյութապաշտության և սպառողականության մշակույթ, որտեղ մարդիկ կենտրոնանում են ֆիզիկական աշխարհի վրա և անտեսում կյանքի հոգեբանական կողմը: Նրանք կարծում են, որ գիտությունը մեզ ստիպել է մոռանալ հոգևոր համոզմունքներն ու արժեքները: Սա կարող է հանգեցնել կյանքի իմաստի և նպատակի բացակայության:
Վերջապես, որոշ մարդիկ պնդում են, որ գիտությունը հանգեցրել է մարդու ստեղծագործական ունակությունների նվազմանը: Նրանք կարծում են, որ տեխնոլոգիան և ավտոմատացումը վերացրել են մարդկանց կրեատիվությունն ու երևակայությունը օգտագործելու անհրաժեշտությունը: Նրանք պնդում են, որ դա մեզ դարձրել է ավելի քիչ ստեղծագործ և ավելի քիչ ունակ մտածելու շրջանակից դուրս:
Չնայած այս փաստարկներին, գիտությունը դեռևս կարող է դիտարկվել որպես հասարակության համար զուտ դրական: Այն մեզ հնարավորություն է տվել հասկանալու մեզ շրջապատող աշխարհը և զարգացնել տեխնոլոգիա, որը բարելավել է միլիարդավոր մարդկանց կյանքի որակը: Այն նաև մեզ հնարավորություն է տվել զարգացնել վերականգնվող էներգիայի աղբյուրներ, որոնք օգնում են նվազեցնել մեր կախվածությունը հանածո վառելիքից և պաշտպանել շրջակա միջավայրը: Գիտությունը նաև թույլ է տվել մեզ զգալի առաջընթաց գրանցել բժշկության մեջ, որը միլիոնավոր կյանքեր է փրկել։
Ի վերջո, մեզնից է կախված, թե ինչպես ենք մենք օգտագործում գիտությունը: Մենք պետք է ապահովենք, որ այն օգտագործենք պատասխանատվությամբ և ի շահ մարդկության, այլ ոչ թե սեփական ոչնչացման համար: Գիտությունը կարող է հզոր գործիք լինել դեպի լավը, բայց կարող է նաև ուժ լինել չարի համար: Մենք պետք է որոշենք, թե ինչպես օգտագործել այն:
Եզրակացություն,
Եզրափակելով, թեև գիտությունը անգնահատելի գործիք է, որն առաջ է մղել մարդկության առաջընթացը և փոխակերպել բնական աշխարհի մեր պատկերացումները, այն ունի իր սահմանափակումները: «Գիտության անօգուտության» հասկացությունը հիշեցնում է մեզ, որ կան կյանքի և մարդկային գոյության ասպեկտներ, որոնք գտնվում են էմպիրիկ դիտարկումներից դուրս:
Այնուամենայնիվ, սա որպես սահմանափակում դիտարկելու փոխարեն, մենք պետք է այն ընդունենք որպես գիտելիքին ավելի ամբողջական մոտեցման հնարավորություն: Գիտությունից դուրս տիրույթների ուսումնասիրությունը մեզ թույլ է տալիս գնահատել մարդկային բարդությունն ու բազմազանությունը: Այն խրախուսում է մեզ ինտեգրել իմացության տարբեր եղանակներ, ինչպիսիք են արվեստը, փիլիսոփայությունը, հոգևորությունը և անձնական ներդաշնակությունը, հասկանալու մեր որոնումների մեջ:
Ընդունելով «Գիտության անօգուտությունը»՝ մենք դառնում ենք ավելի խոնարհ և բաց մտածող սովորողներ՝ գիտակցելով, որ գիտելիքի հետամուտ լինելը շարունակական ճանապարհորդություն է: Մենք սովորում ենք գնահատել անպատասխան հարցերն ու առեղծվածները, որոնք առաջացնում են հետաքրքրասիրություն և երևակայություն:
Մարդկային ըմբռնման մեծ գոբելենում գիտությունը էական դեր է խաղում, բայց այն միայնակ չէ: Այն միահյուսվում է այլ առարկաների հետ՝ յուրաքանչյուրը նպաստելով գիտելիքի յուրահատուկ թելերի: Միասին նրանք հյուսում են ավելի հարուստ և նրբերանգ պատկերացում մեր, աշխարհի և նրանում մեր տեղի մասին:
Մինչ մենք շարունակում ենք ուսումնասիրել, հետաքրքրվել և սովորել, եկեք ընդունենք ինչպես հայտնիի, այնպես էլ անհայտի գեղեցկությունը: Գիտության սահմանափակումների ընդունումը մեր միտքը բացում է մարդկային փորձի հսկայական լինելու համար: Այն հիշեցնում է մեզ, որ հայտնագործությունը անընդհատ բացվող, ակնածանք ներշնչող ճանապարհորդություն է: Այսպիսով, զարմանքի և հետաքրքրասիրության զգացումով, եկեք համարձակվենք առաջ շարժվել՝ փնտրելով գիտելիքներ բոլոր աղբյուրներից: Մենք կնշենք հրաշալի առեղծվածները, որոնք կյանքը դարձնում են իսկապես արտասովոր: