လှည့်လည်သူတိုင်းသည် စာလုံးပေါင်း 100 စာစီစာကုံး ပျောက်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်။
လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း မဆုံးရှုံးပါ။ အချို့က ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် အချိန်ဖြုန်းခြင်းဟု ထင်ကောင်းထင်နိုင်သော်လည်း အမှန်တကယ် မသိသူများကို ရှာဖွေခြင်းတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ လှည့်လည်သည့်အခါ ကျွန်ုပ်တို့၏စူးစမ်းလိုစိတ်က ကျွန်ုပ်တို့အား လမ်းပြရန်၊ နေရာသစ်များ၊ ယဉ်ကျေးမှုများနှင့် အတွေ့အကြုံများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိရန် ခွင့်ပြုပါသည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်များကို မတူညီသောရှုထောင့်များကိုဖွင့်ပေးပြီး ကမ္ဘာကြီး၏အလှကိုတန်ဖိုးထားစေသည်။ ထို့ကြောင့် လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း မပျောက်နိုင်သောကြောင့် ကာမဂုဏ်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပါ။
လှည့်လည်သူတိုင်းသည် စာလုံးပေါင်း 200 စာစီစာကုံး ပျောက်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်။
လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် နေရာသစ်များ၊ ယဉ်ကျေးမှုများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများကို စူးစမ်းလေ့လာနိုင်စေခြင်းဖြင့် ကြွယ်ဝပြီး ပညာရေးဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ လမ်းလျှောက်သူတိုင်း ပျောက်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်ပေ။ အကြောင်းမှာ ခရီးတွင် တန်ဖိုးရှိပြီး လမ်းတစ်လျှောက် ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုများလည်း ရှိသည်။ အချို့က ပန်းတိုင်မဲ့ သို့မဟုတ် ဦးတည်ရာမဲ့လမ်းလျှောက်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသော်လည်း၊ ၎င်းသည် အမှန်တကယ်ပင် ကိုယ်ပိုင်တိုးတက်မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုဆီသို့ ဦးတည်သွားစေနိုင်သည်။
လမ်းလျှောက်တဲ့အခါ၊ နေ့စဉ်ဘဝရဲ့ ကန့်သတ်ချက်တွေကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဖြစ်နိုင်ခြေအသစ်တွေအတွက် မိမိကိုယ်ကို ဖွင့်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် တောအုပ်တစ်ခုအတွင်း လှည့်လည်သွားလာရင်း၊ သဘာဝတရား၏ အလှတရားကို ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်သည် သို့မဟုတ် စာအုပ်တစ်အုပ်၏ စာမျက်နှာများမှတစ်ဆင့်၊ မတူညီသောကမ္ဘာနှင့် ရှုထောင့်များတွင် မိမိကိုယ်ကို နှစ်မြှုပ်နေပေမည်။ ဤလမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အား ကမ္ဘာကြီး၊ မိမိကိုယ်ကိုနှင့် သက်ရှိသတ္တဝါအားလုံး၏ အပြန်အလှန်ဆက်နွယ်မှုအကြောင်း သင်ပေးပါသည်။
လမ်းလျှောက်ခြင်းသည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့၏ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များမှ လွတ်မြောက်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် စိတ်ဝင်စားမှုများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်စေပါသည်။ ဝါသနာအသစ်ကို စမ်းသုံးတာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မြို့သစ်ကို စူးစမ်းတာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လူသစ်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံတာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လမ်းလျှောက်တာက စူးစမ်းချင်စိတ်ကို တိုးပွားစေပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရေကုပ်စက်ဝိုင်းတွေကို ကျယ်ပြန့်စေပါတယ်။
ထို့ကြောင့်၊ အသေးအဖွဲ သို့မဟုတ် အဓိပ္ပါယ်မရှိသော အကျင့်တစ်ခုအဖြစ် လမ်းလျှောက်ခြင်းကို မပယ်ပါနှင့်။ ယင်းအစား၊ လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း မဆုံးရှုံးကြောင်း သတိရကြပါစို့။ အချို့က ၎င်းတို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ကမ္ဘာကြီးတွင် ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အဓိပ္ပါယ်များကို ရှာဖွေခြင်း ၊ မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေခြင်းနှင့် စူးစမ်းရှာဖွေခြင်း ခရီးလမ်းတွင် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း နေကြပါသည်။
လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း စကားလုံး ၃၀၀ ပျောက်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်။
ပန်းတစ်ပွင့်မှတစ်ပွင့်သို့လွင့်နေသောလိပ်ပြာတစ်ကောင်ကိုသင်မြင်ဖူးပါသလား။ ၎င်းသည် ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ လှည့်ပတ်ကာ ကမ္ဘာကို စူးစမ်းသည်။ ဒါပေမယ့် ပျောက်သလား။ မဟုတ်ဘူး! လိပ်ပြာသည် သဘာဝ၏ အလှတရားကို ခံစားရင်း ရှုခင်းများနှင့် အနံ့အသစ်များကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသည်။
ထိုနည်းတူစွာ လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း ဆုံးရှုံးကြသည်မဟုတ်။ တစ်ချို့လူတွေက စွန့်စားရတဲ့ စိတ်ဓာတ်ရှိပြီး အတွေ့အကြုံအသစ်တွေနဲ့ ဗဟုသုတတွေကို အမြဲရှာဖွေကြပါတယ်။ တောတောင်တွေ ဖြတ်လျှောက်၊ တောင်ပေါ်တက်ပြီး နက်ပြာရောင်ပင်လယ်ထဲကို ငုပ်လျှိုးနေကြတယ်။ မပျောက်၊ ကျယ်ပြောလှသော လောက၌ သူတို့ကိုယ်သူတို့ တွေ့ကြကုန်၏။
လမ်းလျှောက်ခြင်းက ကျွန်တော်တို့ကို အဖိုးတန်သင်ခန်းစာတွေ သင်ပေးနိုင်ပါတယ်။ မတူကွဲပြားသော ယဉ်ကျေးမှုများ၊ ဓလေ့ထုံးတမ်းများနှင့် အမြင်များကို ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်ကို ဖွင့်ပေးပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကမ္ဘာမြေကြီး၏ ကွဲပြားမှုနှင့် ကြွယ်ဝမှုကို တန်ဖိုးထားတတ်လာကြသည်။ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အား ပုံမှန်ဘဝမှ လွတ်မြောက်စေပြီး အလိုလို စိတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်စေပါသည်။
ထို့အပြင် လမ်းလွဲသွားခြင်းသည် မမျှော်လင့်ထားသော တွေ့ရှိချက်များကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ သမုဒ္ဒရာကိုဖြတ်ကျော်သွားသော စူးစမ်းရှာဖွေသူကြီး Christopher Columbus ကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။ သူ ဘာကိုရှာရမယ်ဆိုတာ မသိပေမယ့် လမ်းလျှောက်ရဲတဲ့ သတ္တိရှိတယ်။ ပြီးတော့ သူဘာကိုရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တာလဲ။ သမိုင်းလမ်းကြောင်းကို ပြောင်းလဲစေသော တိုက်ကြီးအသစ်။
လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် တီထွင်ဖန်တီးနိုင်စွမ်းနှင့် မိမိကိုယ်ကို ပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်းကို အားပေးသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ သက်တောင့်သက်သာဇုန်များကို စွန့်၍ မသိသောအရာများသို့ လှည့်လည်သောအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် တီထွင်ဖန်တီးမှုရှိသော တွေးခေါ်မှုနှင့် ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန် တွန်းအားပေးခံရပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဗီဇကို ယုံကြည်ရန် သင်ယူပြီး မိမိကိုယ်တွင်း၌ လျှို့ဝှက်ထားသော အလားအလာများကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပါသည်။
ဟုတ်တယ်၊ လမ်းလျှောက်သူတိုင်း မပျောက်ဘူး။ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ဦးတည်ရာမဲ့ သို့မဟုတ် ပန်းတိုင်မဲ့ခြင်းအကြောင်းမဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် အမည်မသိသူများကို ပွေ့ပိုက်ပြီး ကမ္ဘာ့အံ့ဖွယ်များကို ရှာဖွေခြင်းအကြောင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေခြင်းနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ ကမ္ဘာမြေကို ချဲ့ထွင်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် သင်သည် လှည့်လည်ရန် တွန်းအားကို ခံစားရပါက မတွန့်ဆုတ်ပါနှင့်။ မင်းရဲ့ ဗီဇတွေကို လိုက်နာပြီး စွန့်စားခန်းတစ်ခုကို စတင်လိုက်ပါ။ လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း မဆုံးရှုံးကြောင်း သတိရပါ။ ၎င်းတို့သည် ဤကမ္ဘာမှပေးဆောင်ရမည့် အလှတရားများနှင့် မှော်အတတ်အားလုံးကို တွေ့ကြုံခံစားကာ မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုခရီးတွင် ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် လျှောက်လှမ်းနေကြပါသည်။
လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း စကားလုံး ၃၀၀ ပျောက်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်။
နိဒါန်း:
လမ်းလွဲခြင်းသည် မကြာခဏ ပျောက်ဆုံးခြင်းနှင့် ဆက်နွှယ်နေသော်လည်း ယင်းသည် အမြဲတမ်းမဟုတ်ပေ။ လူအချို့သည် ဦးတည်ချက်မပျောက်ဘဲ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ လမ်းလျှောက်ကြသည်။ ဤအကြံအစည်ကို “လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း မဆုံးရှုံးရ” ဟူသော စကားစုတွင် လှပစွာ ဖမ်းစားထားသည်။ ဤစာစီစာကုံးသည် ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းသော လှည့်လည်သွားလာခြင်းနယ်ပယ်ကို စူးစမ်းလေ့လာပြီး ၎င်း၏အရေးကြီးမှုနှင့် အတွေ့အကြုံအမျိုးမျိုးကို မီးမောင်းထိုးပြထားသည်။
လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အား နေရာသစ်များ၊ ယဉ်ကျေးမှုများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများကို ရှာဖွေနိုင်စေပါသည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွင်း၌ စူးစမ်းလိုစိတ်နှင့် စွန့်စားမှုအာရုံကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်။ အကျွမ်းတဝင်ရှိသော ခြေလှမ်းတိုင်းသည် လျှို့ဝှက်ရတနာများကို ထုတ်ဖော်ပြသပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏အတွေ့အကြုံများကို ကြွယ်ဝစေသည်။ မသိသေးသူများ၏ အလှတရားကို တန်ဖိုးထားတတ်ရန် သင်ယူပြီး မမျှော်လင့်ထားသော အရာများကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းများကို ကျယ်ပြန့်စေရုံသာမက ကျွန်ုပ်တို့ အမှန်တကယ် မည်သူဖြစ်သည်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိရန်လည်း ကူညီပေးပါသည်။ လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် လူသစ်များနှင့် တွေ့ဆုံကြပြီး ၎င်းတို့၏ ဇာတ်လမ်းများကို ကြားကာ တစ်သက်တာ အမှတ်တရများ ဖန်တီးကြသည်။ ဒီလမ်းလျှောက်တဲ့အခိုက်အတန့်မှာ ကျွန်တော်တို့ကိုယ်တိုင်နဲ့ ဘဝရည်မှန်းချက်ကို မကြာခဏတွေ့နေရလို့ပါ။
ပျံ့လွင့်သူတိုင်း မပျောက်မပျက်၊ အချို့က သူတို့၏ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ခြင်းတွင် သက်သာရာရကြသည်။ လွတ်လပ်စွာ လှည့်လည်သွားလာခွင့်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား မတူညီသော မှန်ဘီလူးဖြင့် ကမ္ဘာကြီးကို မြင်နိုင်စေပြီး ရှုထောင့်အသစ်များကို ပေးပါသည်။ ဤခရီးများအတွင်း ကျွန်ုပ်တို့၏မျက်စိရှေ့တွင် ပေါက်ဖွားလာသော ဘဝ၏ မှော်အတတ်ကို မကြာခဏတွေ့မြင်နေရပါသည်။ ခမ်းနားထည်ဝါသော တောင်များမှ သာယာသော ကမ်းခြေများအထိ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော ရှုခင်းများကို စူးစမ်းလေ့လာခြင်းဖြင့် သဘာဝ၏ အံ့ဩစရာများ ပေါ်လွင်လာပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ခရီးလှည့်ခြင်းတိုင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အား တန်ဖိုးရှိသော ဘဝသင်ခန်းစာများကို သင်ကြားပေးပြီး ကျွန်ုပ်တို့ကို ပိုမိုကောင်းမွန်သော ပုဂ္ဂိုလ်များအဖြစ် ပုံသွင်းပေးပါသည်။
လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် တီထွင်ဖန်တီးနိုင်စွမ်းကို တိုးပွားစေပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်များကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပျံ့လွင့်စေပြီး ဆန်းသစ်သော စိတ်ကူးစိတ်သန်းများ ဖန်တီးနိုင်စေမည့် နေ့စဉ်လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များ၏ ပရမ်းပတာမှ အနားယူခြင်းကို ပေးပါသည်။ လှုံ့ဆော်မှုသည် မကြာခဏဆိုသလို မမျှော်လင့်ထားသောနေရာများတွင် ကျရောက်လေ့ရှိပြီး လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် အဆုံးမဲ့ဖြစ်နိုင်ခြေများဆီသို့ တံခါးများပွင့်စေသည်။ အထီးကျန်ခြင်းတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏အတွေးများကို တွေးတောဆင်ခြင်ရန်၊ မေးခွန်းထုတ်ရန် နေရာလွတ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ ကြီးထွားမှုကို ဖြစ်စေသည်။
နိဂုံး:
လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စူးစမ်းလေ့လာခြင်းတွင် အကန့်အသတ်မရှိသော်လည်း ဥာဏ်ရည်၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ဝိညာဉ်ရေးခရီးများအထိပါ အကျုံးဝင်ပါသည်။ ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များ၏ ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်မှုများမှ လွတ်မြောက်ပြီး မသိသောအရာများကို ဆုပ်ကိုင်ထားရန် ကျွန်ုပ်တို့ကို အားပေးသည်။ ပျံ့လွင့်နေသော ဤအခိုက်အတန့်များသည် ကြီးထွားမှု၊ ဉာဏ်အလင်းနှင့် အဓိပ္ပါယ်ရှိသော ဆက်သွယ်မှုများအတွက် အထောက်အကူဖြစ်စေသည်။ လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း ဆုံးရှုံးကြသည်မဟုတ်ပါ၊ မကြာခဏဆိုသလိုပင် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသူများဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် လှည့်ပတ်ခြင်း၏အံ့ဖွယ်အမှုများကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏ခရီးကို ဖြန့်ကျက်လိုက်ကြပါစို့၊
လှည့်လည်သူတိုင်းသည် စာလုံးပေါင်း 500 စာစီစာကုံး ပျောက်ဆုံးသွားသည်မဟုတ်။
လျင်မြန်သောအချိန်ဇယားများနှင့် စဉ်ဆက်မပြတ်ဝတ္တရားများပြည့်နှက်နေသောကမ္ဘာတွင်၊ သတ်မှတ်ပန်းတိုင်မရှိဘဲ လှည့်လည်စူးစမ်းရှာဖွေရန် ဆွဲဆောင်မှုတစ်ခုရှိသည်။ “လမ်းလျှောက်သူတိုင်း မဆုံးရှုံးရ” ဟူသော စကားစုသည် ရည်မှန်းချက်မရှိသော လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် လေးနက်သော ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုနှင့် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ တိုးတက်မှုကို မကြာခဏ ဖြစ်ပေါ်စေသည်ဟူသော အယူအဆကို ခြုံငုံထားသည်။ တခါတရံ ခရီးကိုယ်တိုင်က လိုရာခရီးထက် ပိုအရေးကြီးကြောင်း သတိပေးသည်။
မရင်းနှီးသော မြင်ကွင်းများ၊ အသံများနှင့် အနံ့များ ဝန်းရံထားသည့် စည်ကားနေသော မြို့တစ်မြို့ကို ဖြတ်ကျော်သွားသည်ကို မြင်ယောင်ကြည့်ပါ။ ကျဉ်းမြောင်းသော လမ်းများနှင့် လျှို့ဝှက်လမ်းကြားများတွင် ဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်း၊ စူးစမ်းချင်စိတ်က သင့်ခြေလှမ်းတိုင်းကို လမ်းညွှန်ပေးသည်။ တိကျသောပန်းတိုင် သို့မဟုတ် ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုအတွက် လိုအပ်မှုကို စွန့်လွှတ်ရာတွင် သင်ဘယ်ကို ဦးတည်သွားသည်ကို မသိခြင်း၌ လွတ်လပ်မှုခံစားချက်ရှိသည်။ ဒီလမ်းလျှောက်စဉ်မှာ မမျှော်လင့်ထားတဲ့ တွေ့ကြုံမှုတွေနဲ့ သာယာနာပျော်ဖွယ် အခိုက်အတန့်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး အခွင့်အလမ်းရဲ့ အလှတရားနဲ့ ဘဝရဲ့ မှန်းဆမရနိုင်တဲ့ သဘာဝကို တန်ဖိုးထားလာစေပါတယ်။
ပုံသေလမ်းမရှိဘဲ လျှောက်သွားခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ကမ္ဘာနှင့် ပိုမိုနက်ရှိုင်းသော ဆက်သွယ်မှုကို ရရှိစေပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် တင်းကျပ်သောအစီအစဥ်များဖြင့် ချည်နှောင်ခြင်းမပြုသောအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏အာရုံများ တိုးမြင့်လာပြီး အသေးငယ်ဆုံးနှင့် အရှုပ်ထွေးဆုံးအသေးစိတ်အချက်များဆီသို့ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်လာသည်။ သစ်ရွက်များကြားမှ နေရောင်ခြည်၏ တီးမှုတ်မှု၊ ပန်းခြံတစ်ခုအတွင်း ပဲ့တင်ထပ်နေသည့် ရယ်မောသံများ၊ သို့မဟုတ် လမ်းသွားလမ်းလာများကို စွဲမက်ဖွယ်ဖြစ်စေသော တေးဂီတကို ဖန်တီးနေသည့် ဖျော်ဖြေသူတစ်ဦးကို ကျွန်ုပ်တို့ သတိပြုမိပါသည်။ နေ့စဥ်ဘဝရဲ့ အလျင်စလိုအချိန်တွေမှာ မကြာခဏ သတိမမူမိတဲ့ ဒီအခိုက်အတန့်တွေဟာ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ လမ်းလျှောက်ခြင်းရဲ့ နှလုံးသားနဲ့ ဝိညာဉ်တွေ ဖြစ်လာပါတယ်။
ထို့အပြင်၊ ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုနှင့် ကိုယ်ပိုင်တိုးတက်မှုအတွက် စွမ်းရည်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ပေးသည်။ မျှော်လင့်ချက်တွေကို စွန့်လွှတ်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားလာခွင့်ပြုလိုက်တဲ့အခါ တစ်နည်းတစ်ဖုံ ဆိတ်ဆိတ်နေနိုင်တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ရဲ့ လျှို့ဝှက်ထားတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို ထိမိတတ်ကြတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်များကို စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းနှင့် သူစိမ်းများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ သက်တောင့်သက်သာဇုန်မှ ထွက်ခွာရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ယုံကြည်ချက်များကို စိန်ခေါ်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏အမြင်များကို ချဲ့ထွင်ရန် အားပေးပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့အမှန်တကယ်မည်သူဖြစ်သနည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့တတ်နိုင်သည်များကို အများဆုံးလေ့လာသင်ယူနေသည့် ဤမရင်းနှီးသောနယ်မြေများတွင်ဖြစ်သည်။
သတ်မှတ်ပန်းတိုင်မရှိဘဲ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည်လည်း နေ့စဉ်ဘဝ၏ ဖိအားများနှင့် ဖိစီးမှုများမှ လွတ်မြောက်ခြင်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် လမ်းလျှောက်ရင်းနှင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို နှိမ့်ချလေ့ရှိသည့် စိုးရိမ်ပူပန်မှုများနှင့် တာဝန်ဝတ္တရားများမှ ခဏတာ ရုန်းထွက်ကြသည်။ စူးစမ်းရှာဖွေခြင်း၏ ရိုးရှင်းသော ပျော်ရွှင်မှုများတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် တာဝန်များနှင့် မျှော်လင့်ချက်များမှ လွတ်မြောက်မှုတွင် နှစ်သိမ့်မှုရှာဖွေခြင်းတွင် ပျောက်ဆုံးသွားကြသည်။ ဤလွတ်မြောက်မှုအခိုက်အတန့်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ပြန်လည်နုပျိုနေပြီး၊ အသစ်သောရည်ရွယ်ချက်နှင့် ရှင်းလင်းပြတ်သားသောကမ္ဘာကို ရင်ဆိုင်ရန် အသင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
သို့ရာတွင်၊ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ လမ်းလျှောက်ခြင်းနှင့် အမှန်တကယ် ပျောက်ဆုံးသွားခြင်းကြားတွင် ကောင်းမွန်သော မျှတမှုရှိကြောင်း အသိအမှတ်ပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဦးတည်ချက်မရှိဘဲ စူးစမ်းရှာဖွေခြင်းသည် ကြွယ်ဝစေသော်လည်း အခြေခံသဘောနှင့် မိမိကိုယ်ကို သတိရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ မိမိကိုယ်ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန် အပ်နှံခြင်းနှင့် တစ်ကိုယ်ရည် တိုးတက်မှုကို ဦးစားပေးခြင်းတို့ကို ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ လမ်းလွဲသွားခြင်းအတွက် ဘယ်သောအခါမှ မစွန့်လွှတ်သင့်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့၏လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် လွတ်မြောက်ခြင်းနည်းလမ်း သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့၏တာဝန်ဝတ္တရားများကို ရှောင်ရှားရန် နည်းလမ်းဖြစ်လာကြောင်း သေချာစေရမည်။
နိဂုံးချုပ်အားဖြင့်၊ “လှည့်လည်သွားလာသူတိုင်း မဆုံးရှုံးရ” ဟူသော စကားစုသည် ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ ရှာဖွေခြင်း၏ အလှတရားနှင့် အရေးပါမှုကို ကိုယ်စားပြုပါသည်။ သတ်မှတ်ထားသော ဦးတည်ရာမရှိသော လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ချိတ်ဆက်နိုင်စေကာ ကျွန်ုပ်တို့၏ကွယ်ဝှက်ထားသောသွင်ပြင်များကို ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်ကာ နေ့စဉ်ဘဝ၏လိုအပ်ချက်များမှ လွတ်မြောက်မှုကို ရှာဖွေနိုင်စေပါသည်။ တစ်ခါတရံ ခရီးကိုယ်တိုင်က လိုရာခရီးထက် ပိုအဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်တို့ကို သတိပေးတယ်။ လမ်းလျှောက်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို မမျှော်လင့်ထားသော ကြီးထွားမှု၊ ပျော်ရွှင်မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတို့ဆီသို့ ဦးတည်သွားစေနိုင်သည်။ သို့ဖြစ်ပေရာ၊ ငါတို့သည် ငါတို့ကိုယ်ကို အမှန်တွေ့နိုင်စေခြင်းငှာ ဤလှည့်လည်ခြင်း၌ ဖြစ်သောကြောင့်၊