Essay van 300, 500 en 1000 woorden over Lachit Borphukan in het Engels

Introductie

Het koninkrijk Ahom ligt in de huidige staat Assam, India. Zijn Borphukan was Lachit Borphukan, een van zijn heersers. Het Assam- of Ahom-koninkrijk stond onder bevel van Ramsingh ten tijde van de Slag om Saraighat in 1671, waar zijn leiderschap een poging om dat koninkrijk te heroveren verijdelde. Zijn ziekte leidde tot zijn dood ongeveer een jaar later.

300 woorden essay over Lachit Borphukan in het Engels

De Assamese geschiedenis kan niet compleet zijn zonder de naam Lachit Borphukan. Als krijger van krijgers heeft hij een speciale plaats in de geschiedenis. Mughal-keizer Aurangazeb stuurde Mughals om Assam in 1671 te veroveren en hij versloeg ze in de slag bij Saraighat. Assam werd bijna gevangen genomen door de Mughals, maar de Warrior's Captainship verhinderde hen dat te doen.

Er zijn verhalen over moed in elke staat of gemeenschap. In de geschiedenis van Assam had de staat ook een dappere opperbevelhebber. De dag voor de slag richtte hij een aanzienlijke grens van zand en aarde op om de wegen te blokkeren. Dit was zodat de Mughals gedwongen konden worden om door de waterwegen van de rivier de Brahmaputra te marcheren. Als gevolg van hun uitstekende zeeslagcapaciteiten.

Om de klus binnen één nacht af te ronden, wees Borphukan de taak toe aan zijn oom van moederszijde. Desondanks verwaarloosde zijn oom zijn taken op de een of andere manier. Na dit incident werd Lachit de nationale held van Assam nadat hij zijn oom met een zwaard had onthoofd en zei: "Dexot koi Mumbai Dangor Nohoi." (Mijn oom is niet kostbaarder dan mijn eigen land).

Verder kreeg hij tijdens het eindgevecht hevige koortsaanvallen. Terwijl hij op het bed lag, rustte hij. In het licht van Lachit's slechte gezondheid zeiden sommige soldaten dat ze het vertrouwen in hem hadden verloren. Zijn doel was om de passie van de soldaten levend te houden. Zijn patriottische strijd in de 17e eeuw redde Assam van de gevangenneming door de Mughals toen hij zijn medemens beval zijn bed op de boot te klimmen. Als gevolg van zijn slechte gezondheid stierf hij kort na het einde van de strijd.

Daarom is Hij onze allerhoogste leider en is er geen "waarom". Evenzo Senapati Lachit Borphukan en Chattrapati Shivaji in Maharashtra.

500 woorden essay over Lachit Borphukan in het Engels

Tijdens de slag bij Saraighat was Lachit een voorbeeld van zijn patriottisme en toewijding aan zijn land. Om zijn land te beschermen, onthoofde hij zelfs zijn eigen oom. Hij nam zijn oom van moederszijde in dienst om toezicht te houden op de bouw van een aarden wal ter versterking tijdens de voorbereidingen voor de strijd.

Toen Lachit 's avonds laat op het werkterrein aankwam voor een inspectie, constateerde hij dat het werk niet naar tevredenheid was gevorderd. De barrière werd in die nacht voltooid en de overblijfselen van het fort worden nog steeds "Momai-Kota Garh" of "Het fort waar de oom werd onthoofd" genoemd. Toen hem om uitleg werd gevraagd, noemde de oom vermoeidheid, en Lachit werd woedend over deze plichtsverzuim.

Als gevolg van zijn ziekte werd Lachit op een boot gedragen en begon hij op te rukken tegen de Mughal-vloot met zeven boten die hem vergezelden. U kunt erop rekenen dat ik het werk goed doe. Laat de Mughals me meenemen als jullie (de soldaten) willen vluchten. 

De Ahoms omsingelden in hun kleine boten de krachtigere maar minder wendbare Mughal-boten en de Brahmaputra was bezaaid met botsende boten en verdrinkende soldaten. U rapporteert aan de koning dat zijn generaal goed heeft gevochten volgens zijn bevelen.' Dit elektriseerde zijn soldaten. Ze schaarden zich achter hem en een wanhopige strijd volgde op de Brahmaputra.

De magnifieke generaal van Ahom werd uiteindelijk verslagen door een ziekte die hem kort na zijn overwinning bij Saraighat het leven kostte. Swargadeo Udayaditya Singha bouwde de Lachit Maidam in Hoolungapara 16 km van Jorhat in 1672 als zijn laatste rustplaats voor Lachit Borphukan. Assam viert elk jaar Lachit Divas om de heldenmoed van Lachit Borphukan en de overwinning van het Assamese leger in Saraighat op 24 november te herdenken.

Sinds luitenant-generaal SK Sinha (bd) PVSM, de toenmalige gouverneur van Assam, op 14 november 2000 het standbeeld van Lachit Borphukan onthulde op de National Defense Academy in Khadakvasla, in de buurt van Pune in Maharashtra, is het land vertrouwd geraakt met de moed van de ervaren generaal. en patriottisme. De natie is Lachit Borphukan dank verschuldigd aan Sinha.

De Slag bij Saraighat wordt jaarlijks herdacht in Assam op 24 november als Lachit Divas (letterlijk Lachit Day) om de heldhaftigheid van Lachit Borphukan te eren.

• 100, 150, 300, 400 en 500 woorden Lokmanya Tilak Essay in het Engels
• Essay van 300, 400 en 500 woorden over Azadi ka Amrit Mahotsav in het Engels

1000 woorden essay over Lachit Borphukan in het Engels

Ahom Koning Prataap Singha benoemde Lachit Borphukan als de opperbevelhebber van het Ahom-leger onder de eerste Borbarua, Momai Tamuli, om het bovenste Assam te leiden in de 17e eeuw. De jonge Lachit leerde filosofie, kunst en militaire vaardigheden zoals gebruikelijk was in de Ahom-samenleving.

Ahom King beschouwde hem als Soladhara Barua (sjaaldrager) vanwege zijn toegewijde werk en toewijding. Een hoofdsecretaris zou het moderne equivalent van die functie zijn. Ahom koning Chakradhwaj Singha geleidelijk benoemd Lachit naar andere belangrijke functies, zoals hoofdinspecteur van de stallen van Royal Horses (Ghora Barua) en hoofdinspecteur van de Royal Household Guards.

Als reactie op Lachit's aandacht promoveerde koning Chakradhwaj Singha hem tot de rang van Borphukhan. Als een van de vijf patra-mantra's (raadsleden) in het Ahom-bestuurssysteem had Borphukan zowel uitvoerende als rechterlijke macht.

Het was destijds een van 's werelds grootste rijken en regeerde in die periode een groot deel van India. In het verleden werd het als onmogelijk en irrationeel beschouwd om te denken dat zo'n sterk leger kon worden verslagen. Het tegendeel is bewezen door helden als Shivaji, Raja Chhatrasal, Banda Bahadur en Lachit Borphukan.

Zelfs toen het Mogol-rijk op zijn hoogtepunt was, was de regio Assam en het huidige Noordoosten onaangetast door hen. Sinds de tijd van Muhammad Ghori heeft Ahoms met succes meer dan zeventien invasies vanuit hun thuisland afgeslagen. Dit was een anomalie die de meest barbaarse keizer Aurangzeb wilde veranderen. Als gevolg hiervan werden herhaalde pogingen ondernomen om Assam vast te leggen.

In een poging om meer grondgebied in Assam te veroveren, veroverden de Mughals Guwahati gedurende een korte periode waarin het Ahom-koninkrijk met interne onenigheid werd geconfronteerd. Het was een nederlaag die verhinderde dat hun dromen om Assam te veroveren uitkwamen.

Guwahati was het toneel van de slag bij Saraighat. Lachit Borphukhan werd gekozen als opperbevelhebber van het koninkrijk Ahom vanwege zijn reputatie als deskundige strateeg. In een strijd die ze bijna geen kans hadden om te winnen, gebruikte het Ahom-leger onder leiding van Lachit Borphukan tactieken zoals guerrillaoorlogvoering en slimme terreinkeuzes om de overwinning te behalen. Hier is hoe de beroemde strijd wordt geschetst in dit uittreksel:

Stromende beken isoleerden de Mughals vanwege modder en modderstromen. Er was een voordeel voor de Ahoms. Het terrein en het klimaat waren hen vertrouwder. Mughals leed zware verliezen als gevolg van hun uitgebreide guerrillaoorlogvoering. Ram Singh noemde deze operaties "dievenaffaires" en minachtte ze zeer. Er werd een duel aangekondigd tussen hem en Lachit Barphukan. De steekpenningen waren ook drie lakhs waard voor Lachit, van wie werd verwacht dat hij de Guwahati-verdediging zou verlaten in ruil voor de steekpenningen. Zijn volgende zet was om een ​​list te gebruiken.

Brieven gericht aan Lachit werden met pijlen in het kamp van Ahom bewaard. Als gevolg van zijn betaling van één lakh, was Lachit aangespoord om Guwahati zo snel mogelijk te evacueren. De loyaliteit van Lachit Barphukan werd in twijfel getrokken door de Ahom King in Gargaon na ontvangst van de brief. De premier overtuigde de koning ervan dat de Mughal-commandant hem voor de gek hield en dat hij niet moest twijfelen aan de loyaliteit van Lachit.

De koning stond er echter op dat Lachit de Mughals op open terrein zou aanvallen en uit zijn verdediging zou komen. Lachit werd gedwongen het bevel van de koning op te volgen, ondanks zijn bezwaren tegen zo'n zelfmoordactie. Hij profiteerde van het open gebied en viel het Mughal-leger aan vanuit de Allaboi-vlaktes. De strijd had zijn vierde fase bereikt.

De Ahoms veroverden Mir Nawab na enig aanvankelijk succes, maar werden toen aangevallen door Ram Singh en zijn hele cavalerie-eenheid.

De artsen vroegen Lachit om niet het slagveld op te gaan in een cruciaal stadium van de strijd. Dit kwam omdat hij erg ziek was. Terwijl het Mughal-leger oprukte en de gezondheid van Lachit verslechterde, verslechterde het moreel van het Ahom-leger. Uiteindelijk realiseerde Lachit zich dat zijn gezondheid minder belangrijk was dan zijn plicht om zijn volk te beschermen. Volgens het verslag zei hij:

Hoe kan ik temidden van een invasie tegen mijn land en mijn leger dat vecht en zijn leven opoffert, mijn lichaam laten rusten omdat ik ziek ben? Mijn land zit in de problemen. Hoe moet ik eraan denken om naar huis te gaan, naar mijn vrouw en kinderen?”

De dappere Borphukhan vroeg om zeven boten geladen met bogen en pijlen om naar hem toe te brengen, omdat hij wist dat vechten op het land moeilijk voor hem zou zijn. Vanaf de rivier bereidde hij zich voor op oorlog en viel hij aan.

Ahom-krijgers vielen het Mughal-leger aan, geïnspireerd door de dapperheid van Lachit, en het Mughal-leger werd plotseling aangevallen vanaf het rivierfront. Vóór de opmars van het leger had Lachit een verdedigingslinie achter hen gebouwd, zodat ze zich konden terugtrekken als ze gedwongen werden. Verward en belaagd trok het Mughal-leger zich terug na massale verliezen te hebben geleden.

Na de oorlog overleed Lachit Borphukan. Ondanks de brute invasies van de islamitische tirannen, blijft de cultuur van Assam tot op de dag van vandaag intact. Onze beschaving heeft alle soorten aanvallen overleefd dankzij dappere harten als Lachit Borphukhan en Shivaji tijdens de donkere dagen van Aurangzeb's tirannie.

Ook in Assam is deze magnifieke schatkamer van moed niet naar behoren geëerd, zoals in Sankardev het geval was. Net als Shivaji en Banda Bahadur, zou de naam van Lachit Borphukhan volgens Sitaram Goel in elk Indiaas huishouden moeten worden onderwezen.

Conclusie

Lachit's patriottisme, moed, plichtsgetrouwheid en vastberadenheid zijn vastgelegd in de geschiedenis van Assam. Ondanks tegenstand van het machtige Moghul-leger slaagde Lachit er ook in de vrijheid van zijn land en volk te herstellen en te handhaven. Assamees patriottisme kan worden toegeschreven aan Lachit Barphukan.