300, 500 i 1000 słów Esej o Lachit Borphukan w języku angielskim

Wprowadzenie

Królestwo Ahom leży na terenie dzisiejszego stanu Assam w Indiach. Jej Borphukanem był Lachit Borphukan, jeden z jego władców. Królestwo Assam lub Ahom było pod dowództwem Ramsingha w czasie bitwy pod Saraighat w 1671 roku, gdzie jego przywództwo udaremniło próbę odbicia tego królestwa. Jego choroba doprowadziła do jego śmierci około rok później.

Esej 300 słów o Lachit Borphukan w języku angielskim

Historia Asamów nie może być kompletna bez nazwy Lachit Borphukan. Jako wojownik wojowników zajmuje szczególne miejsce w historii. Cesarz Mogołów Aurangazeb wysłał Mogołów, aby przejęli Assam w 1671 roku i pokonał ich w bitwie pod Saraighat. Assam został prawie schwytany przez Mogołów, ale Kapitan Wojownika uniemożliwił im to.

W każdym stanie lub społeczności krążą opowieści o odwadze. W historii Assam stan miał również Dzielnego Naczelnego Wodza. Dzień przed bitwą wzniósł solidną granicę z piasku i ziemi, aby zablokować drogi. Stało się tak, aby Mogołowie mogli zostać zmuszeni do marszu przez drogi wodne rzeki Brahmaputra. W wyniku ich doskonałych zdolności bojowych na morzu.

Aby wykonać zadanie w ciągu jednej nocy, Borphukan przydzielił to zadanie swojemu wujowi ze strony matki. Mimo to wuj jakoś zaniedbał swoje obowiązki. Po tym incydencie Lachit stał się narodowym bohaterem Assama po tym, jak ściął głowę wuja mieczem i powiedział: „Dexot koi Mumbai Dangor Nohoi”. (Mój wujek nie jest cenniejszy niż mój kraj).

Ponadto podczas ostatniej bitwy cierpiał na silne ataki gorączki. Kiedy leżał na łóżku, odpoczywał. W świetle złego stanu zdrowia Lachita niektórzy żołnierze powiedzieli, że stracili do niego zaufanie. Jego celem było podtrzymywanie żywej pasji żołnierzy. Jego patriotyczna walka w XVII wieku uratowała Assama przed schwytaniem przez Mogołów, kiedy nakazał swojemu bliźniemu, aby wsiadł na jego łóżko do łodzi. W wyniku złego stanu zdrowia zmarł wkrótce po zakończeniu bitwy.

Dlatego jest naszym najwyższym przywódcą i nie ma „dlaczego”. Podobnie Senapati Lachit Borphukan i Chattrapati Shivaji w Maharashtra.

Esej 500 słów o Lachit Borphukan w języku angielskim

W bitwie pod Saraighat Lachit dał przykład swego patriotyzmu i oddania swojej ziemi. Aby chronić swoją ziemię, ściął nawet głowę własnego wuja. Zatrudnił swojego wuja ze strony matki do nadzorowania budowy glinianego muru fortyfikacji podczas przygotowań do bitwy.

Kiedy Lachit późno w nocy przybył na miejsce pracy na inspekcję, stwierdził, że praca nie przebiegała zadowalająco. Bariera została ukończona w ciągu tej nocy, a pozostałości fortyfikacji są nadal określane jako „Momai-Kota Garh” lub „Fortyfikacja, w której ścięto wuja”. Poproszony o wyjaśnienie wujek wspomniał o zmęczeniu, a Lachit wpadł w furię z powodu tego zaniedbania obowiązku.

W wyniku choroby Lachit został przewieziony łodzią i zaczął posuwać się naprzód przeciwko flocie Mogołów z siedmioma towarzyszącymi mu łodziami. Możesz na mnie liczyć, że dobrze wykonam swoją pracę. Niech Mogołowie mnie zabiorą, jeśli wy (żołnierze) chcecie uciekać. 

Ahomowie w swoich małych łodziach otaczali potężniejsze, ale mniej zwrotne łodzie Mogołów, a Brahmaputra była zaśmiecona zderzającymi się łodziami i tonącymi żołnierzami. Donosisz królowi, że jego generał dobrze walczył, wykonując jego rozkazy. To zelektryzowało jego żołnierzy. Zebrali się za nim i na Brahmaputrze wywiązała się desperacka bitwa.

Wspaniały generał Ahom został ostatecznie pokonany przez chorobę, która zabiła go wkrótce po zwycięstwie pod Saraighat. Swargadeo Udayaditya Singha zbudował Lachit Maidam w Hoolungapara 16 km od Jorhat w 1672 roku jako ostatnie miejsce spoczynku dla Lachit Borphukan. Assam co roku świętuje Lachit Divas, aby upamiętnić bohaterstwo Lachit Borphukana i zwycięstwo armii asamskiej pod Saraighat w dniu 24 listopada.

Od czasu, gdy generał porucznik SK Sinha (w stanie spoczynku) PVSM, ówczesny gubernator Assam, odsłonił pomnik Lachita Borphukana w Akademii Obrony Narodowej w Khadakvasla, niedaleko Pune w Maharashtra 14 listopada 2000 roku, naród zapoznał się z odwagą generała-weterana i patriotyzm. Naród ma wobec Lachit Borphukan dług wdzięczności dzięki Sinha.

Bitwa pod Saraighat jest corocznie obchodzona w Assam w dniu 24 listopada jako Lachit Divas (dosł. Dzień Lachit) na cześć bohaterstwa Lachit Borphukan użytkownika.

• 100, 150, 300, 400 i 500 słów Lokmanya Tilak Esej w języku angielskim
• 300, 400 i 500 słów Esej o Azadi ka Amrit Mahotsav w języku angielskim

Esej 1000 słów o Lachit Borphukan w języku angielskim

Król Ahom Prataap Singha mianował Lachita Borphukana głównodowodzącym armii Ahom pod dowództwem pierwszego Borbaruy, Momai Tamuli, aby dowodził górnym Assamem w XVII wieku. Młody Lachit uczył filozofii, sztuki i umiejętności wojskowych, jak to było w zwyczaju w społeczeństwie Ahom.

Ahom King uznał go za stanowisko Soladhary Barua (nosiciela chusty) w wyniku jego oddanej pracy i poświęcenia. Współczesnym odpowiednikiem tego stanowiska byłby główny sekretarz. Król Ahom Chakradhwaj Singha stopniowo mianował Lachita innymi ważnymi stanowiskami, takimi jak Nadinspektor Stajni Królewskich Koni (Ghora Barua) i Nadzorca Straży Domu Królewskiego.

W odpowiedzi na uwagę Lachita, król Chakradhwaj Singha awansował go do rangi Borphukhan. Jako jedna z pięciu mantr patra (radnych) w systemie rządzenia Ahom, Borphukan miał zarówno władzę wykonawczą, jak i sądowniczą.

W tamtym czasie było to jedno z największych imperiów na świecie i w tym okresie rządziło dużą częścią Indii. W przeszłości uważano za niemożliwe i irracjonalne myślenie, że tak silną armię można pokonać. Wręcz przeciwnie, udowodnili bohaterowie tacy jak Shivaji, Raja Chhatrasal, Banda Bahadur i Lachit Borphukan.

Nawet gdy Imperium Mogołów znajdowało się w zenicie, region Assam i dzisiejszy północny wschód pozostały przez nich nietknięte. Od czasów Muhammada Ghori Ahoms skutecznie odparli ponad siedemnaście inwazji z ich ojczyzny. To była anomalia, którą najbardziej barbarzyński cesarz Aurangzeb chciał zmienić. W rezultacie podjęto wielokrotne próby schwytania Assama.

Próbując zająć więcej terytorium w Assam, Mogołowie zdobyli Guwahati w krótkim okresie, gdy królestwo Ahom stanęło w obliczu wewnętrznej niezgody. To była porażka, która uniemożliwiła im spełnienie marzeń o zdobyciu Assama.

Guwahati było sceną bitwy pod Saraighat. Lachit Borphukhan został wybrany na wodza naczelnego królestwa Ahom ze względu na jego reputację jako doświadczonego stratega. W bitwie, której prawie nie mieli szans na zwycięstwo, armia Ahom dowodzona przez Lachita Borphukana zastosowała taktykę, taką jak wojna partyzancka i sprytne wybory terenu, aby osiągnąć zwycięstwo. Oto jak słynna bitwa została przedstawiona w tym fragmencie:

Płynące strumienie odizolowały Mogołów z powodu błota i lawin błotnych. Ahomowie mieli przewagę. Teren i klimat były im bardziej znane. Mogołowie ponieśli ciężkie straty z powodu szeroko zakrojonej wojny partyzanckiej. Ram Singh nazwał te operacje „sprawami złodziei” i odnosił się do nich z pogardą. Ogłoszono pojedynek między nim a Lachitem Barphukanem. Łapówka była również warta trzy lakh dla Lachita, który miał porzucić obronę Guwahati w zamian za łapówkę. Jego następnym posunięciem było użycie podstępu.

Listy adresowane do Lachita były trzymane w obozie Achom z przyczepionymi strzałami. W wyniku zapłaty jednego lakh Lachit został wezwany do jak najszybszej ewakuacji Guwahati. Lojalność Lachita Barphukana została zakwestionowana przez króla Ahom w Gargaon po otrzymaniu listu. Premier przekonał króla, że ​​dowódca mogołów płata mu figla i nie powinien wątpić w lojalność Lachita.

Jednak król nalegał, aby Lachit zaatakował Mogołów na otwartym terenie i wyszedł z jego obrony. Lachit został zmuszony do wykonania rozkazu króla, pomimo jego sprzeciwu wobec takiego samobójczego posunięcia. Korzystając z otwartej przestrzeni, zaatakował armię Mogołów z równin Allaboi. Bitwa osiągnęła czwartą fazę.

Ahomowie zdobyli Mir Nawab po pewnym początkowym sukcesie, ale potem zostali zaatakowani przez Rama Singha i całą jego jednostkę kawalerii.

Lekarze poprosili Lachita, aby w kluczowym momencie bitwy nie wychodził na pole bitwy. To dlatego, że był bardzo chory. Gdy armia Mogołów posuwała się naprzód, a stan zdrowia Lachita pogarszał się, morale armii Ahom pogarszało się. W końcu Lachit zdał sobie sprawę, że jego zdrowie jest mniej ważne niż jego obowiązek ochrony swojego ludu. Zgodnie z zapisem powiedział:

W środku inwazji na mój kraj i moją armię walczącą i poświęcającą swoje życie, jak mogę odpocząć, ponieważ jestem chora? Mój kraj ma kłopoty. Jak mam myśleć o powrocie do domu, do żony i dzieci?”

Odważny Borphukhan poprosił o przyniesienie siedmiu łodzi załadowanych łukami i strzałami, ponieważ wiedział, że walka na lądzie będzie dla niego trudna. Z rzeki przygotowywał się do wojny i zaatakował.

Wojownicy Ahom zaatakowali armię Mogołów inspirowaną walecznością Lachita, a armia Mogołów została nagle zaatakowana od strony rzeki. Przed nadejściem armii Lachit zbudował za nimi linię obrony, aby w razie konieczności mogli się wycofać. Zdezorientowana i nękana armia Mogołów wycofała się po ogromnych stratach.

Po wojnie zmarł Lachit Borphukan. Pomimo brutalnych najazdów islamskich tyranów kultura Assam pozostaje nienaruszona do dziś. Nasza cywilizacja przetrwała wszelkiego rodzaju ataki dzięki odważnym sercom, takim jak Lachit Borphukhan i Shivaji podczas mrocznych dni tyranii Aurangzeba.

Również w Assam ten wspaniały skarbiec męstwa nie został należycie uhonorowany, jak miało to miejsce w przypadku Sankardeva. Podobnie jak Shivaji i Banda Bahadur, imię Lachit Borphukhan powinno być nauczane w każdym indyjskim domu według Sitarama Goela.

Wnioski

Patriotyzm, odwaga, obowiązkowość i determinacja Lachita są zapisane w historii Assam. W obliczu sprzeciwu potężnej armii Moghułów Lachitowi udało się również przywrócić i utrzymać wolność swojego kraju i ludu. Asamski patriotyzm można przypisać Lachitowi Barphukanowi.