Шумо ба ин қонун дар бораи имтиёзҳои алоҳида чӣ гуна муносибат кардед?
Қонун дар бораи шароити мусоид як қонуни хеле ноодилона ва табъиз буд, ки сегрегатсияи нажодӣ ва нобаробариро дар Африқои Ҷанубӣ ҷорӣ мекард. Зарари бузурги онро эътироф кардан ва барои пешбурди адолат, баробарӣ ва мусолиҳа кор кардан муҳим аст.
Ҷавоби мардум
Вокуниши одамон ба Санади ҷудогона вобаста ба шахсияти нажодӣ ва мавқеи сиёсии онҳо фарқ мекард. Дар байни чамъиятхои мазлуми гайрисафедхо мукобилат ва саркашй кардан ба ин кирдор васеъ пахн шуд. Фаъолон, созмонҳои ҳуқуқи шаҳрвандӣ ва шаҳрвандони оддӣ эътирозу намоишҳои эътирозӣ ташкил карда, эътирози худро баён карда, муносибати баробарро талаб мекарданд. Ин шахсон ва гурӯҳҳо ба мубориза бар зидди системаи апартеид ва ҳимояи адолат, ҳуқуқи инсон ва баробарӣ содиқ буданд. Муқовимат шаклҳои гуногун дошт, аз ҷумла бойкотҳои иншооти ҷудошуда, амалҳои беитоатии шаҳрвандӣ ва мушкилоти ҳуқуқӣ ба қонунҳои табъиз. Мардум аз риоя кардани сегрегатсияи нажодӣ, ки бо ин санад муқаррар шуда буд, даст кашиданд ва баъзеҳо ҳатто ҷони худро зери хатар гузошта, барои ҳуқуқҳои худ мубориза бурданд.
Байналмилалӣ, Қонун дар бораи шароити мусоид ва умуман апартеид бо махкумкунии оммаи васеъ пешвоз гирифта шуданд. Режими апартеид ба фишори байналхалқӣ, таҳримҳо ва бойкотҳои ҳукуматҳо, созмонҳо ва шахсони алоҳида, ки ба табъизи нажодӣ ва сегрегатсия мухолифанд, дучор омад. Ин ҳамбастагии ҷаҳонӣ дар фош кардани беадолатиҳои системаи апартеид ва саҳм гузоштан ба суқути ниҳоии он нақши муҳим бозид. Аз тарафи дигар, баъзе аз Африқои Ҷанубӣ Сафед аз Санади ободонии алоҳида дастгирӣ ва баҳра бурданд. Онҳо ба идеологияи бартарияти сафедпӯстон боварӣ доштанд ва сегрегатсияи нажодро барои нигоҳ доштани имтиёзи худ ва нигоҳ доштани назорат бар ҷамоатҳои ғайрисафед зарур медонистанд. Чунин ашхос асосан барои сафедпӯстон иншооти ҷудогонаро қабул ва қабул карданд ва дар идомаи табъизи нажодӣ фаъолона саҳм гузоштанд.
Қайд кардан муҳим аст, ки дар дохили ҷомеаи Сафед афроде низ буданд, ки ба апартеид ва Санади ҷудогона дар бораи шароити мусоид муқобилат мекарданд ва барои ҷомеаи фарогир ва одилона кор мекарданд. Дар маҷмӯъ, вокуниш ба Қонун дар бораи шароити мусоид аз мухолифати шадид ба шарикӣ ва дастгирӣ иборат буд, ки табиати мураккаб ва амиқ тақсимшудаи ҷомеаи Африқои Ҷанубиро дар давраи апартеид инъикос мекунад.