សេចក្តីផ្តើម:
ឧក្រិដ្ឋកម្ម និងឧក្រិដ្ឋកម្មបានក្លាយទៅជារីករាលដាលយ៉ាងខ្លាំងក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ដោយសារទំនោរទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមក។ ការពិតដែលថាទំនោរទាំងនេះកំពុងកើនឡើងត្រូវបានលាតត្រដាងនៅក្នុងប្រភពដែលអាចទុកចិត្តបានជាច្រើន រួមទាំងអត្ថបទព័ត៌មាន និងរបាយការណ៍ព័ត៌មាន។
150 Essay on Crime ជាភាសាអង់គ្លេស
ច្បាប់ដាក់ទោសទណ្ឌចំពោះអាកប្បកិរិយាឧក្រិដ្ឋ ដែលជាទូទៅគេចាត់ទុកថាជាអំពើអាក្រក់។ ពាក្យ "ឧក្រិដ្ឋកម្ម" ត្រូវបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីភាពខុសគ្នាយ៉ាងទូលំទូលាយនៃអាកប្បកិរិយាខុសច្បាប់។ ក្រៅពីឃាតកម្ម ការលួចរថយន្ត ការទប់ទល់នឹងការចាប់ខ្លួន ការកាន់កាប់គ្រឿងញៀនខុសច្បាប់ ការស្រាតនៅទីសាធារណៈ ការបើកបរក្នុងស្ថានភាពស្រវឹង និងប្លន់ធនាគារ ជាឧក្រិដ្ឋកម្មមួយចំនួនដែលអាចប្រព្រឹត្តទៅបាន។ ចាប់តាំងពីដើមមក ឧក្រិដ្ឋកម្មជាអំពើមិនចេះចប់។
ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃឧក្រិដ្ឋកម្ម ជាធម្មតាត្រូវបានកំណត់ដោយថាតើវាត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបទឧក្រិដ្ឋ ឬបទមជ្ឈិម។ ជាទូទៅមានកម្រិតនៃភាពធ្ងន់ធ្ងរដែលទាក់ទងនឹងបទឧក្រិដ្ឋច្រើនជាងការប្រព្រឹត្តបទមជ្ឈិម។ បទឧក្រិដ្ឋ គឺជាឧក្រិដ្ឋកម្មដែលត្រូវផ្តន្ទាទោសប្រហារជីវិត ឬដាក់ពន្ធនាគារសម្រាប់រយៈពេលលើសពីមួយឆ្នាំក្រោមច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌសហព័ន្ធ។
ការផាកពិន័យ ឬជាប់ពន្ធនាគារសម្រាប់បទមជ្ឈិម គឺជាទោសតែមួយគត់។ បុគ្គលដែលត្រូវបានកាត់ទោសពីបទឧក្រិដ្ឋជាធម្មតាត្រូវបម្រើពេលវេលានៅក្នុងពន្ធនាគាររដ្ឋ។ បុគ្គលដែលត្រូវបានផ្តន្ទាទោសពីបទមជ្ឈិម ជាធម្មតាបម្រើពេលវេលានៅក្នុងពន្ធនាគារ ឬមណ្ឌលកែប្រែនៅក្នុងទីក្រុង ឬស្រុករបស់ពួកគេ។
300 Essay on Crime ជាភាសាអង់គ្លេស
សកម្មភាពឧក្រិដ្ឋត្រូវបានកំណត់ថាជាសកម្មភាពការងារ ឬការងារដែលខុសច្បាប់តាមច្បាប់។ អាចត្រូវជាប់ពន្ធនាគារ ឬពិន័យចំពោះការធ្វើកិច្ចការនេះ សម្ដែង ឬធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះ។ យើងគួរតែជៀសវាងសកម្មភាពទាំងនេះទាំងស្រុង ហើយគួរតែដាក់ពាក្យបណ្តឹងប្រឆាំងនឹងនរណាម្នាក់ដែលចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងនេះ។
ដោយមើលឃើញពីការពិតដែលថាសកម្មភាពទាំងនេះត្រូវបានចាត់ទុកថាជាបទល្មើស ការបង្កើនការយល់ដឹងអំពីពួកគេហាក់ដូចជារឿងត្រឹមត្រូវដែលត្រូវធ្វើ។ វាខុសច្បាប់ក្នុងការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងនេះ។ ការផាកពិន័យជាប្រាក់ឬការជាប់ពន្ធនាគារអាចត្រូវបានដាក់ជាទោសទណ្ឌ។
ក្មេងៗក៏ត្រូវបានគេឃើញចូលរួមក្នុងសកម្មភាពឧក្រិដ្ឋកម្មផងដែរ ដែលជារឿងគួរឲ្យសោកស្ដាយជាខ្លាំង។ ដោយសារតែវ័យក្មេង និងសាវតារ កុមារទាំងនេះមិនមានចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មនេះ ទោសធ្ងន់ធ្ងរកម្រិតណា ឬពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនេះទេ។
ការដាក់ទណ្ឌកម្ម និងការផាកពិន័យរបស់ពួកគេ មិនត្រូវបានស្គាល់ឡើយ។ ទោះជាពួកគេធ្លាប់ធ្វើសកម្មភាពបែបនេះពីមុនមកក៏ដោយ ក៏សកម្មភាពរបស់ពួកគេមិនត្រូវបានចាប់នោះទេ។ នេះអាចនាំឱ្យពួកគេកាន់តែមានទំនុកចិត្ត និងបន្តធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះនាពេលអនាគត។
ជាលទ្ធផល វាក្លាយជាការលំបាកខ្លាំងណាស់ក្នុងការកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងជួយកុមារបែបនេះ។ ជំហានមួយចំនួនបានអនុវត្តរួចហើយ ដើម្បីធានាបាននូវការចូលរៀន ហើយមិនអនុញ្ញាតឱ្យមានពលកម្មកុមារទេ។
ការអប់រំត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយឥតគិតថ្លៃដល់កុមារ។ កុមារបែបនេះអាចបន្តនៅសាលារៀន និងទទួលបានការអប់រំ ប្រសិនបើពួកគេទទួលបានអាហារថ្ងៃត្រង់ដោយឥតគិតថ្លៃនៅពេលអាហារថ្ងៃត្រង់។ កម្មវិធីសិក្សា និងសៀវភៅសិក្សាត្រូវបានកែសម្រួលជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីអាចបំពេញតម្រូវការរបស់សង្គម។ លើសពីនេះ វាគួរតែត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យលួច វាយ ឬគំរាមកំហែងនរណាម្នាក់ជាទម្រង់នៃសកម្មភាពឧក្រិដ្ឋ។
អ្នកក៏អាចចូលចិត្តអានអត្ថបទថ្មីៗដែលបានរៀបរាប់ខាងក្រោមពីគេហទំព័ររបស់យើងដោយឥតគិតថ្លៃ,
- 100, 150, និង 500 ពាក្យ Essay ស្តីពីការទំនាក់ទំនងជាភាសាអង់គ្លេស
- 50, 150, 250, និង 500 ពាក្យ Essay ស្តីពីការដឹកជញ្ជូនជាភាសាអង់គ្លេស
500 Essay on Crime ជាភាសាអង់គ្លេស
ឧក្រិដ្ឋកម្មបានក្លាយជាបញ្ហាចម្បងក្នុងពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន។ វាមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់សង្គមជាលទ្ធផលរបស់វា។ ការដែលមានពាក្យថាឧក្រិដ្ឋកម្មទាក់ទងនឹងនរណាម្នាក់ដែលបានធ្វើរឿងអាក្រក់មួយចំនួនកាលពីអតីតកាលគឺជាអ្វីមួយដែលធ្វើឱ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាមានអ្វីមួយខុស។ នេះក៏ព្រោះតែវាត្រូវបានគេប្រើដើម្បីពណ៌នាអ្នកដែលមិនទទួលខុសត្រូវក្នុងសង្គម។
ឧក្រិដ្ឋកម្មត្រូវបានកំណត់ថាជាបទល្មើសណាមួយដែលបំពានរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ឬមិនអនុវត្តតាមនោះ ហើយសូម្បីតែបទល្មើសតូចតាចក៏អាចកំណត់លក្ខណៈសម្បត្តិបុគ្គលជាឧក្រិដ្ឋជន។ ជាឧទាហរណ៍ ការបំពានភ្លើងសញ្ញាចរាចរណ៍គឺជាការបំពានសញ្ញា។
វាគ្រាន់តែជាសញ្ញាប៉ុណ្ណោះ ហេតុអ្វីបានជាវាជាបទល្មើស? បើអ្នកបើកបរឆ្លងផ្លូវហើយម៉ូតូល្មើសភ្លើងសញ្ញាដួលទាំងសងខាង។ អ្នកថ្មើរជើងដួលដោយសារអ្នកជិះម៉ូតូមិនគោរពសញ្ញាចរាចរណ៍។ ដោយសារបញ្ហានេះ ការមិនគោរពសញ្ញាចរាចរណ៍ក៏ជាអំពើខុសច្បាប់ដែរ។
នៅពេលយើងនៅក្មេង យើងបានវិនិច្ឆ័យមនុស្សយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលយើងមិនបានគិតដល់តម្រូវការរបស់ឧក្រិដ្ឋជន។ មធ្យោបាយតែមួយគត់ដែលយើងអាចវិនិច្ឆ័យពួកគេគឺតាមរយៈអាកប្បកិរិយាបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគេ ចាប់តាំងពីយើងមិនដឹងថាតើពួកគេកំពុងទទួលរងនូវប្រវត្តិ ឬស្ថានភាពបែបណានៅពេលនេះ។ មនុស្សម្នាក់មិនសូម្បីតែព្យាយាមកំណត់ថាហេតុអ្វីបានជាបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្តតាមរបៀបដែលគាត់បានធ្វើ ឬអ្វីដែលជាសេណារីយ៉ូនោះទេ។
មិនថាឧក្រិដ្ឋកម្មនោះជាលទ្ធផលនៃការយល់ខុសឬកំហុសនោះទេ វានៅតែជាបទល្មើស។ វាពាក់ព័ន្ធនឹងការដាក់ទោសទណ្ឌជនប្រព្រឹត្តអំពើអយុត្តិធម៌ ព្រោះរដ្ឋាភិបាល និងច្បាប់នឹងមិនអត់ឱនឲ្យពួកគេ។
មានឧក្រិដ្ឋកម្មជាច្រើនដែលបានប្រព្រឹត្តនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា រួមទាំងអំពើភេរវកម្ម ការចាប់រំលោភ និងការបំភិតបំភ័យជាដើម។ វាមានប្រជាជនច្រើន ហើយអត្រាឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់វាជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទី 12 នៅលើពិភពលោក។
បច្ចុប្បន្ន ប្រទេសឥណ្ឌាកំពុងដោះស្រាយជាមួយនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរបំផុតមួយចំនួននៅក្នុងពិភពលោក។ ដោយសារមានមនុស្សច្រើនណាស់នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ការដោះស្រាយការលំបាក និងបញ្ហាទាំងអស់ដែលកើតឡើងក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃនឹងត្រូវចំណាយពេលខ្លះ។ រដ្ឋាភិបាលកំពុងប្រឹងប្រែងដោះស្រាយបញ្ហានេះឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
ជាទូទៅ ឧក្រិដ្ឋកម្មតូចតាចរួមមានដូចជា ការលួចគណនីធនាគារ ការចូលទៅកាន់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមរបស់នរណាម្នាក់ ការបង្ហោះសំរាមជាដើម។ ប៉ូលីសត្រូវតែត្រូវបានជូនដំណឹងអំពីឧក្រិដ្ឋកម្មតូចៗទាំងនេះដែលយើងឃើញជាប្រចាំ។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន:
ឧក្រិដ្ឋកម្ម និងឧក្រិដ្ឋជនគឺទាក់ទងដោយផ្ទាល់ទៅនឹងអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្ស ដូច្នេះវាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការទស្សន៍ទាយអាកប្បកិរិយា និងទំនោររបស់ពួកគេ។ ឧក្រិដ្ឋកម្មអាចត្រូវបានរារាំង ប៉ុន្តែឧក្រិដ្ឋកម្មផ្សេងទៀតរបស់ពិភពលោកមិនអាចគ្រប់គ្រងបានទេ។