សេចក្តីផ្តើម
វាជាក្តីសុបិនរបស់អ្នករាល់គ្នាដែលចង់ឃើញប្រទេសខ្លួនរីកចម្រើន និងក្លាយជាជោគជ័យតាមលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ សិទ្ធិស្មើគ្នាសម្រាប់គ្រប់ភេទ និងគ្រប់វិស័យ គឺជាសញ្ញាវិជ្ជមាន។ វាក៏ជាក្តីសុបិនមួយរបស់ខ្ញុំផងដែរក្នុងការទទួលបានបទពិសោធន៍នៅប្រទេសឥណ្ឌាតាមរបៀបដែលខ្ញុំចង់ឱ្យវាក្លាយជា។ ខ្ញុំចង់ឱ្យវាសម្រាប់កូន និងចៅរបស់ខ្ញុំ។ លើសពីនេះ អារម្មណ៍ពិតនៃការអភិវឌ្ឍន៍អាចត្រូវបានគេមើលឃើញនៅពេលដែលវណ្ណៈ ពណ៌សម្បុរ ភេទ និងស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចមិនត្រូវបានរើសអើង។ គ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតក៏អំណោយផលនៅក្នុងប្រទេសបែបនេះដែរ។
100 ពាក្យ Essay លើ Mere Sapno Ka Bharat
ប្រទេសដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំ គឺជាប្រទេសមួយដែលមនុស្សគ្រប់គ្នារស់នៅដោយសុខដុមរមនាជាមួយគ្នា។ សិល្បៈ និងភាពស្មោះត្រង់នឹងត្រូវបានគោរពដោយមនុស្សគ្រប់គ្នា។ ដើម្បីបម្រើប្រទេសជាតិត្រូវតែមានចិត្តស្នេហាជាតិនិងមានឆន្ទៈលះបង់។
ការអប់រំ និងឆន្ទៈធ្វើការដើម្បីភាពរីកចម្រើនរបស់ប្រទេសជាតិគួរតែជាគោលដៅរបស់យើងម្នាក់ៗ។ សំណូកមិនត្រូវបានទទួលយកនៅក្នុងប្រទេសនៃក្តីសុបិន្តរបស់ខ្ញុំទេ។ លទ្ធិកុម្មុយនិស្ត និងវណ្ណៈមិនត្រូវបានគាំទ្រដោយនរណាម្នាក់ឡើយ។ វាជាសិទ្ធិ និងការទទួលខុសត្រូវរបស់ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូប ដើម្បីមានឱកាស និងសិទ្ធិស្មើគ្នា។
គំរូសម្រាប់ក្មេងជំនាន់ក្រោយគឺជាអ្នកចាស់ទុំដែលគោរពក្មេងជំនាន់ក្រោយ។ ការរក្សាបរិស្ថានស្អាត និងបៃតងគឺជាអាទិភាពចម្បងសម្រាប់ពួកគេម្នាក់ៗ។ កម្លាំងពលកម្មត្រូវបានវិនិយោគដោយរដ្ឋាភិបាល។
250 ពាក្យ Essay លើ Mere Sapno Ka Bharat
ខ្ញុំសុបិនអំពីប្រទេសឥណ្ឌាដែលគ្មានបក្សពួកសង្គមដែលមានស្ថិរភាព និងគ្មានអំពើហិង្សា។ គ្រប់វណ្ណៈ ជំនឿ ពណ៌សម្បុរ ភាសា និងអារម្មណ៍មិនល្អផ្សេងទៀតនឹងត្រូវលុបបំបាត់ក្នុងចំណោមជនរួមជាតិរបស់ខ្ញុំ។ ពួកគេម្នាក់ៗនឹងគិតថាគាត់ជាជនជាតិឥណ្ឌា។ វាមិនអាចទៅរួចទេសម្រាប់ពួកគេក្នុងការចូលរួមក្នុងជម្លោះតូចតាច។ ឧបសគ្គទាំងអស់នឹងត្រូវបំភ្លេចចោល ហើយពួកគេនឹងធ្វើការជាមួយគ្នា។
វាត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថា 50 ភាគរយនៃប្រជាជនឥណ្ឌាគឺមិនចេះអក្សរ ហើយពួកគេទាំងអស់សុទ្ធតែដឹកនាំជីវិតដ៏វេទនា។ ប្រសិនបើខ្ញុំរស់នៅក្នុងទឹកដីសុបិនរបស់ខ្ញុំ ការអប់រំដ៏ធំនឹងក្លាយជាអាទិភាព ហើយគ្មាននរណាម្នាក់មិនចេះអក្សរនោះទេ។ ធនធានមនុស្សនឹងត្រូវបានបង្កើតឡើងជាលទ្ធផលនៃបញ្ហានេះ។ មនុស្សគ្រប់រូបនៅក្នុងប្រទេសនឹងទទួលបានការអប់រំដោយផ្អែកលើតម្រូវការ ហើយពួកគេទាំងអស់នឹងត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលលើអ្វីមួយ ឬផ្សេងទៀតដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯង។
ឧស្សាហកម្មធុនធ្ងន់ និងតូចនឹងត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅទូទាំងប្រទេស ហើយឧស្សាហកម្មខ្ទមនឹងត្រូវបានលើកទឹកចិត្តដោយចំហៀងនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌានៃក្តីសុបិនរបស់ខ្ញុំ។ តាមរបៀបនេះសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងនឹងត្រូវបានពង្រឹងដោយការនាំចេញទំនិញដែលនឹងផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់សេដ្ឋកិច្ចរបស់យើង។
បញ្ហាអត់ការងារធ្វើរបស់យើងនឹងត្រូវបានដោះស្រាយដោយឧស្សាហូបនីយកម្ម ដែលនឹងបង្កើតការងារមួយចំនួន។ គោលនយោបាយសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងទឹកដីនៃក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំនឹងត្រូវបានធ្វើសេរីភាវូបនីយកម្ម ដែលអាចឱ្យអ្នកមាន និងអ្នកមានអាចវិនិយោគប្រាក់របស់ពួកគេនៅក្នុងឧស្សាហកម្មដែលនឹងធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចរបស់យើងរីកចម្រើន។ ថ្វីត្បិតតែវាហាក់បីដូចជាមិនអាចទៅរួចក៏ដោយ យើងអាចសម្រេចគោលដៅរបស់យើងបាន ប្រសិនបើយើងប្រឹងប្រែង។
- 300, 500, & 1000 ពាក្យ Essay លើ Lachit Borphukan ជាភាសាអង់គ្លេស
- 100, 200, 350, 500 ពាក្យ Kargil Vijay Diwas Essay ជាភាសាអង់គ្លេស
500 ពាក្យ Essay លើ Mere Sapno Ka Bharat
ក្នុងវិស័យកសិកម្ម វិទ្យាសាស្រ្ត និងបច្ចេកវិទ្យា ខ្ញុំចង់ឱ្យប្រទេសឥណ្ឌាស្ថិតនៅជួរមុខនៃពិភពលោក។ ឥណ្ឌាដែលមានហេតុផល និងវិទ្យាសាស្ត្រនឹងយកឈ្នះលើការនិយមជ្រុល និងជំនឿខ្វាក់។ វានឹងមិនមានពេលវេលាដែលមនោសញ្ចេតនាដ៏អាក្រក់ និងមនោសញ្ចេតនាដ៏អាក្រក់នឹងគ្រប់គ្រងឡើយ។ ដោយសារយុគសម័យទំនើបគឺជាផ្នែកមួយនៃវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន ខ្ញុំចង់នាំប្រទេសឥណ្ឌាទៅកាន់ចំណុចកំពូលនៃវឌ្ឍនភាពវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា។ វិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ប្រទេសណាក៏ដោយដែលចង់រីកចម្រើន និងរីកចម្រើន បើមិនដូច្នេះទេ ប្រជាពលរដ្ឋនឹងមិនអាចរស់នៅបានល្អឡើយ។
ប្រទេសឥណ្ឌាដែលមានអាហារគ្រប់គ្រាន់ នឹងក្លាយជាប្រទេសឥណ្ឌាសុបិនរបស់ខ្ញុំ។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវភាពគ្រប់គ្រាន់ដោយខ្លួនឯងនៅក្នុងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ដីដែលស្ងួតហួតហែងទាំងអស់នឹងត្រូវបានដាំដុះ។ ដោយមើលឃើញពីសារៈសំខាន់នៃវិស័យកសិកម្មចំពោះសេដ្ឋកិច្ចឥណ្ឌា វានឹងត្រូវបានគេយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេស។ កសិករនឹងត្រូវបានតម្រូវឱ្យប្រើប្រាស់គ្រាប់ពូជ ជី ឧបករណ៍ និងការអនុវត្តនៅក្នុងបដិវត្តន៍បៃតងបន្ទាប់ ប្រសិនបើកម្មវិធីកសិកម្មដែលពឹងផ្អែកខ្លាំងត្រូវបានណែនាំ។
ប្រទេសដែលមានឧស្សាហកម្មខ្លាំងនឹងក្លាយជាគោលដៅទីពីរសម្រាប់ខ្ញុំ។ ប្រទេសត្រូវតែឈានទៅដល់ចំណុចកំពូលនៃវឌ្ឍនភាព និងវិបុលភាពក្នុងយុគសម័យឧស្សាហូបនីយកម្មនេះ។
ការការពារជាតិរបស់ឥណ្ឌាក៏នឹងត្រូវបានពង្រឹងដោយខ្ញុំដែរ។ វានឹងខ្លាំងណាស់ដែលគ្មានសត្រូវណាអាចហ៊ានសម្លឹងមើលដីពិសិដ្ឋរបស់ឥណ្ឌាដោយភ្នែកលោភលន់ឡើយ។ វាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការការពារសន្តិសុខ និងការពារប្រទេស។ ដោយសារតែប្រជាជនគោរពប្រណិប័តន៍យោធានៅក្នុងពិភពសម័យទំនើប ប្រទេសនេះនឹងមានគ្រឿងបរិក្ខារការពារទំនើបទាំងអស់ ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលបំណងនេះ។ វាត្រូវបានបញ្ជាក់ក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាម Kargil ថាយើងជាមហាអំណាចយោធា ប៉ុន្តែយើងមានផ្លូវដ៏វែងឆ្ងាយដើម្បីទៅមុនពេលយើងអាចសម្រេចវាបាន។
អាទិភាពបន្ទាប់របស់ខ្ញុំគឺការលុបបំបាត់ភាពល្ងង់ខ្លៅ និងអក្ខរកម្ម ពីព្រោះទាំងនេះគឺជាទុក្ខលំបាកសម្រាប់សង្គមណាមួយ។ កម្មវិធីអប់រំទ្រង់ទ្រាយធំនឹងត្រូវបានអនុវត្ត។ ប្រព័ន្ធប្រជាធិបតេយ្យដែលអនុវត្តជាក់ស្តែងជាងនេះ នឹងអាចកើតមាន។ សេរីភាព និងសេរីភាពបុគ្គលនឹងត្រូវបានកំណត់ ក៏ដូចជាផ្តល់ដោយស្មារតី។
ខ្ញុំក៏ចង់ឃើញគម្លាតរវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រកាត់បន្ថយនៅប្រទេសឥណ្ឌានៃក្តីសុបិនរបស់ខ្ញុំ។ ផ្នែកទាំងអស់នៃសង្គមនឹងទទួលបានការបែងចែកសមហេតុផលនៃប្រាក់ចំណូលជាតិ។ ប្រទេសឥណ្ឌានៃក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំនឹងផ្តល់អាហារ ទីជម្រក និងសំលៀកបំពាក់ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ការអនុវត្តសង្គមនិយមដោយស្មោះនឹងក្លាយជាវិធីសាស្រ្តតែមួយគត់ក្នុងការសម្រេចបាន និងរក្សាសមភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។
ការអនុវត្តវិធានការទាំងនេះដោយស្មោះស្ម័គ្របំផុតនឹងនាំឱ្យឥណ្ឌាក្លាយជាប្រទេសដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតមួយក្នុងពិភពលោកឆាប់ៗនេះ។ នេះនឹងជួយប្រទេសទាំងនោះដែលនៅតែជាទាសកររបស់មហាអំណាច។ Rabindranath Tagore បានពិពណ៌នាអំពីប្រទេសឥណ្ឌាបែបនេះនៅក្នុងបន្ទាត់របស់គាត់:
ពិភពលោកមិនត្រូវបានបំបែកដោយជញ្ជាំងក្នុងស្រុកតូចចង្អៀត ដែលចិត្តមានសេរីភាព ចំណេះដឹងគឺឥតគិតថ្លៃ។
សន្និដ្ឋាន
ខ្ញុំចង់ឱ្យ Mere Sapno Ka Bharat ជាប្រទេសដ៏ល្អមួយ ដែលខ្ញុំអាចរស់នៅដោយទំនុកចិត្ត និងមានមោទនភាពចំពោះប្រទេសរបស់ខ្ញុំ។ ប្រទេសនេះគួរតែផ្តល់ជីវិតប្រសើរជាងមុនដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ នៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ឱ្យប្រព័ន្ធប្រជាធិបតេយ្យមានភាពរឹងមាំ និងជោគជ័យបំផុត ហើយខ្ញុំចង់ឱ្យប្រទេសរបស់ខ្ញុំមានលក្ខណៈនយោបាយ និងមិនលំអៀង។ នៅក្នុងគ្រប់វិស័យនៃជីវិត អំពើពុករលួយគួរតែត្រូវបានលុបបំបាត់។
វិសមភាពគួរតែត្រូវបានលុបបំបាត់ ពន្ធគួរតែត្រូវបានអនុវត្តជាក់ស្តែង និងតាមផ្លូវតុលាការ ហើយពន្ធគួរតែត្រូវបានដាក់ដោយសមធម៌។ ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់នៅទីនេះត្រូវតែស្រមៃចង់បានជាតិក្នុងសុបិននេះ ដើម្បីសម្រេចបានលទ្ធផលដែលចង់បាន។ ក្នុងនាមយើងជាពលរដ្ឋគួរតែប្រព្រឹត្តអំពើដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយមានមោទនភាពចំពោះប្រទេសដែលគេមក។ លើសពីនេះទៀត យើងគួរបំផុសឲ្យប្រទេសផ្សេងទៀតធ្វើតាមយើង។