អត្ថបទស្តីពីទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌា៖ - ទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌា គឺជានិមិត្តសញ្ញានៃមោទនភាពរបស់ប្រទេស។ ទង់ជាតិ ហៅកាត់ថា បីពណ៌ រំលឹកយើងអំពីមោទនភាព សិរីរុងរឿង និងឯករាជ្យភាពរបស់យើងផងដែរ។
នាង Team GuideToExam បានរៀបចំអត្ថបទមួយចំនួននៅលើទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌា ឬអ្នកអាចហៅ Essay on Tricolor សម្រាប់អ្នក។
100 ពាក្យ Essay លើទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌា
ទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌាគឺជាបីពណ៌រាងចតុកោណផ្ដេកដែលមានពណ៌បីផ្សេងគ្នាគឺ Deep Saffron ស និងបៃតង។ វាមានសមាមាត្រ 2:3 (ប្រវែងទង់គឺ 1.5 ដងនៃទទឹង)។
ពណ៌ទាំងបីនៃ Tiranga របស់យើងបង្ហាញពីតម្លៃបីផ្សេងគ្នា ពណ៌ Deep Saffron តំណាងឱ្យភាពក្លាហាន និងការលះបង់ ពណ៌សតំណាងឱ្យភាពស្មោះត្រង់ និងភាពបរិសុទ្ធ ហើយពណ៌បៃតងតំណាងឱ្យការមានកូន និងការរីកលូតលាស់នៃទឹកដីរបស់យើង។
វាត្រូវបានរចនាឡើងដោយអ្នកប្រយុទ្ធសេរីភាពឥណ្ឌាម្នាក់ដែលមានឈ្មោះថា Pingali Venkayya ក្នុងឆ្នាំ 1931 ហើយទីបំផុតបានអនុម័តក្នុងទម្រង់បច្ចុប្បន្នរបស់វានៅថ្ងៃទី 22 ខែកក្កដាឆ្នាំ 1947 ។
អត្ថបទវែងស្តីពីទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌា
ទង់ជាតិគឺជាមុខរបស់ប្រទេសមួយ។ និមិត្តរូបនៃប្រជាជនដែលមកពីសាសនា វណ្ណៈ វប្បធម៌ និងភាសាផ្សេងគ្នាតំណាងឱ្យមនុស្សផ្សេងគ្នាដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ផ្នែកផ្សេងគ្នានៃស្រុកនៃប្រទេសឥណ្ឌា។
ទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌាត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា "Tiranga" ដោយសារតែវាមានបីក្រុមដែលមានបីពណ៌ផ្សេងគ្នាដំបូង - Saffron "kesariya" នៅលើកំពូលបន្ទាប់មកពណ៌សជាមួយនឹងចក្រា Ashoka ពណ៌ខៀវងងឹតនៅកណ្តាលដែលមាន 24 សសរ។
បន្ទាប់មកខ្សែក្រវាត់ពណ៌បៃតងមកជាខ្សែក្រវ៉ាត់ខាងក្រោមនៃទង់ជាតិឥណ្ឌា។ ខ្សែក្រវ៉ាត់ទាំងនេះមានប្រវែងស្មើគ្នាក្នុងសមាមាត្រ 2: 3 ។ ពណ៌នីមួយៗមានអត្ថន័យផ្ទាល់ខ្លួន។
Kesaryia គឺជានិមិត្តរូបនៃការលះបង់ ភាពក្លាហាន និងការរួបរួម។ ពណ៌សតំណាងឱ្យភាពបរិសុទ្ធ និងភាពសាមញ្ញ។ បៃតងតំណាងឱ្យភាពអស្ចារ្យ ដែលជំនឿលើការរីកលូតលាស់នៃទឹកដីបៃតង និងភាពរុងរឿងនៃប្រទេសរបស់យើង។
ទង់ជាតិត្រូវបានបង្កើតឡើងពីក្រណាត់ខឌី។ ទង់ជាតិត្រូវបានរចនាឡើងដោយ Pingali Venkayya ។
ទង់ជាតិនៃប្រទេសឥណ្ឌាបានឃើញការតស៊ូរបស់ឥណ្ឌាឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលជាច្រើន ថាតើខ្លួនទទួលបានសេរីភាពពីក្រុមហ៊ុនអង់គ្លេសរបស់អង់គ្លេស ប្រជាធិបតេយ្យសេរី ការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា និងការពង្រឹងច្បាប់។
នៅពេលដែលប្រទេសឥណ្ឌាទទួលបានឯករាជ្យនៅថ្ងៃទី 15 ខែសីហា ឆ្នាំ 1947 ទង់ជាតិត្រូវបានរៀបចំឡើង ហើយនៅតែធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅលើបន្ទាយក្រហមដោយប្រធានាធិបតីឥណ្ឌា និងក្នុងឱកាស និងពិធីសំខាន់ៗជាច្រើន។
ប៉ុន្តែត្រូវបានគេប្រកាសជាទង់ជាតិរបស់ប្រទេសឥណ្ឌានៅពេលដែលរដ្ឋធម្មនុញ្ញត្រូវបានដាក់ឱ្យប្រើក្នុងឆ្នាំ 1950 ។
ទង់ជាតិឥណ្ឌាបានឆ្លងកាត់ការវិវត្តន៍ដ៏អស្ចារ្យជាច្រើនមុនឆ្នាំ 1906។ វាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយប្អូនស្រី Nivedita ហើយត្រូវបានគេហៅថាទង់ជាតិរបស់បងស្រី Nivedita ។
អត្ថបទស្តីពីការផ្តល់សិទ្ធិអំណាចស្ត្រីនៅប្រទេសឥណ្ឌា
ទង់ជាតិនេះមានពីរពណ៌ និមិត្តសញ្ញាជ័យជំនះ និងពណ៌ក្រហម និមិត្តសញ្ញាសេរីភាព។ នៅកណ្តាល "Vande Mataram" ត្រូវបានសរសេរជាភាសា Bengali ។
បន្ទាប់ពីឆ្នាំ 1906 ទង់ជាតិថ្មីត្រូវបានណែនាំដែលមានបីពណ៌ ទីមួយពណ៌ខៀវមានផ្កាយប្រាំបីបន្ទាប់មកពណ៌លឿងដែល Vande Mataram ត្រូវបានសរសេរជាអក្សរ Devanagari ហើយចុងក្រោយគឺពណ៌ក្រហមដែលមានព្រះអាទិត្យនិងព្រះច័ន្ទនៅជ្រុងនីមួយៗ។
នេះមិនមែនជាទីបញ្ចប់ទេ ការផ្លាស់ប្តូរមួយចំនួនទៀតត្រូវបានធ្វើឡើងដោយការផ្លាស់ប្តូរពណ៌ទៅជា saffron, លឿង, និងបៃតង ហើយវាត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះថា ទង់ Calcutta។
ឥឡូវនេះផ្កាយត្រូវបានជំនួសដោយផ្កាឈូកដែលមានលេខដូចគ្នាចំនួនប្រាំបីបន្ទាប់មកវាត្រូវបានគេហៅផងដែរថាទង់ជាតិ kamal ។ វាត្រូវបានលើកជាលើកដំបូងនៅ Parsi Bagan ក្នុង Calcutta នៅថ្ងៃទី 7 ខែសីហា ឆ្នាំ 1906 ដោយ Surendranath Banerjee ។
អ្នកបង្កើតទង់ជាតិ Calcutta នេះគឺ Sachindra Prasad Bose និង Sukumar Mitra ។
ឥឡូវនេះទង់ជាតិឥណ្ឌាបានពង្រីកព្រំដែន ហើយត្រូវបានលើកនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់នៅថ្ងៃទី 22 ខែសីហា ឆ្នាំ 1907 ដោយ Madam Bhikaji Cama ជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូរបន្តិចបន្តួចនៅក្នុងទង់។ ហើយបន្ទាប់ពីការលើកវាត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថា 'Berlin Committee Flag' ។
ទង់ជាតិមួយទៀតត្រូវបានធ្វើឡើងដោយក្រណាត់ khadi ដោយ Pingali Venkayya ។ ទង់ជាតិដែលមានពីរពណ៌ ក្រហម និងបៃតង បន្ថែមកង់វិល តាមការស្នើសុំរបស់មហាត្មៈគន្ធី។
ប៉ុន្តែក្រោយមក វាត្រូវបានច្រានចោលដោយ Mahatma Gandhi ដោយសារការជ្រើសរើសពណ៌ពណ៌ក្រហមជានិមិត្តសញ្ញាហិណ្ឌូ និងពណ៌សជាមូស្លីម ដែលមើលទៅដូចជាតំណាងឱ្យសាសនាពីរផ្សេងគ្នា និងមិនមែនតែមួយ។
កន្លែងដែលទង់ជាតិកំពុងផ្លាស់ប្តូរពណ៌ ប្រទេសកំពុងផ្លាស់ប្តូររូបរាង ហើយកំពុងបន្តរីកចម្រើន និងអភិវឌ្ឍស្របទៅនឹងទង់ជាតិ។
ឥឡូវនេះ ទង់ជាតិឥណ្ឌាចុងក្រោយត្រូវបានលើកនៅឆ្នាំ 1947 ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមក ច្បាប់ត្រូវបានកំណត់ជាមួយនឹងប៉ារ៉ាម៉ែត្រនីមួយៗអំពីពណ៌ ក្រណាត់ និងសូម្បីតែខ្សែស្រឡាយ។
ប៉ុន្តែអ្វីៗដែលទាក់ទងនឹងប្រទេសជាតិមកជាមួយនឹងច្បាប់និងការគោរពដែលត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនិងទទួលយក។ ហើយការរក្សានោះជាការងាររបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងស្រុក។