កថាខណ្ឌរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ថ្នាក់ទី៩ និង១០
អត្ថបទរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំ
ពេញមួយ ជីវិតរបស់ខ្ញុំខ្ញុំបានជួបប្រទះនឹងបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ការប្រារព្ធពិធី និងបទពិសោធន៍ដែលបាននាំខ្ញុំទៅជាមនុស្សដែលខ្ញុំមានសព្វថ្ងៃនេះ។ តាំងពីក្មេងរហូតដល់វ័យជំទង់ ខ្ញុំបានធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទីខ្ពស់ និងទាប ដោយស្ញប់ស្ញែងនូវគ្រានៃជ័យជំនះ និងការរៀនសូត្រពីឱកាសនៃការថយក្រោយ។ នេះជារឿងរបស់ខ្ញុំ។
កាលនៅក្មេង ខ្ញុំពោរពេញទៅដោយការចង់ដឹងចង់ឃើញ និងការស្រេកឃ្លានចំណេះដឹងដែលមិនអាចបំបាត់បាន។ ខ្ញុំចាំបានច្បាស់ថាចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោងនៅក្នុងបន្ទប់របស់ខ្ញុំ ហ៊ុំព័ទ្ធដោយសៀវភៅ រំកិលទំព័ររបស់ពួកគេដោយអន្ទះសារ។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តដល់ការស្រឡាញ់ការអានរបស់ខ្ញុំ និងផ្តល់ឱកាសឱ្យខ្ញុំគ្រប់ៗគ្នាដើម្បីស្វែងរកប្រភេទផ្សេងៗ និងពង្រីកការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំ។ ការលាតត្រដាងដំបូងនៃអក្សរសិល្ប៍នេះបានបណ្តុះការស្រមើលស្រមៃរបស់ខ្ញុំ ហើយបានបញ្ឆេះចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ការនិទានរឿង។
ការផ្លាស់ប្តូរទៅ សាលារបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ខ្ញុំគឺជាអ្នកសិក្សាដែលមានភាពស្វាហាប់ ដែលបានរីកចម្រើនក្នុងបរិយាកាសសិក្សា។ មិនថាវាកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាគណិតវិទ្យាដ៏ស្មុគស្មាញ ឬបំបែកអត្ថន័យនៅពីក្រោយប្រលោមលោកបុរាណនោះទេ ខ្ញុំបានទទួលយកបញ្ហាប្រឈមយ៉ាងអន្ទះសារ ហើយព្យាយាមពង្រីកសមត្ថភាពបញ្ញារបស់ខ្ញុំជានិច្ច។ គ្រូរបស់ខ្ញុំបានទទួលស្គាល់ការលះបង់របស់ខ្ញុំ ហើយជារឿយៗបានសរសើរពីក្រមសីលធម៌ការងារដ៏រឹងមាំរបស់ខ្ញុំ ដែលគ្រាន់តែជំរុញការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្ញុំដើម្បីឲ្យពូកែ។
ក្រៅពីការខិតខំប្រឹងប្រែងសិក្សារបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានជ្រមុជខ្លួនខ្ញុំនៅក្នុងសកម្មភាពក្រៅកម្មវិធីសិក្សា។ ការចូលរួមក្នុងកីឡាផ្សេងៗ រួមទាំងបាល់បោះ និងហែលទឹក បានអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំបណ្តុះកាយសម្បទា និងអភិវឌ្ឍជំនាញការងារជាក្រុមដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន។ ខ្ញុំក៏បានចូលរួមក្រុមចម្រៀងរបស់សាលា ជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានរកឃើញថាខ្ញុំស្រលាញ់តន្ត្រី ហើយកាន់តែមានទំនុកចិត្តក្នុងការបញ្ចេញមតិខ្លួនឯងតាមរយៈការច្រៀង។ សកម្មភាពទាំងនេះបានពង្រឹងបុគ្គលិកលក្ខណៈទូទៅរបស់ខ្ញុំ ហើយបានបង្រៀនខ្ញុំពីសារៈសំខាន់នៃតុល្យភាពនៅក្នុងជីវិត។
ចូលវ័យជំទង់របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានប្រឈមមុខនឹងភាពស្មុគស្មាញ និងទំនួលខុសត្រូវថ្មី។ ការរុករកទឹកដ៏ច្របូកច្របល់នៃវ័យជំទង់ ខ្ញុំបានជួបប្រទះបញ្ហាប្រឈមផ្ទាល់ខ្លួន និងសង្គមជាច្រើន។ ជារឿយៗខ្ញុំបានរកឃើញការលួងលោមក្នុងរង្វង់មិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធរបស់ខ្ញុំ ដែលបានផ្តល់ការគាំទ្រមិនផ្លាស់ប្តូរ និងបានជួយខ្ញុំក្នុងការរុករកតាមរយៈកម្រិតខ្ពស់ និងកម្រិតទាបនៃជីវិតយុវវ័យ។ យើងរួមគ្នាបង្កើតអនុស្សាវរីយ៍ដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន តាំងពីការសន្ទនាពេលយប់ រហូតដល់ដំណើរផ្សងព្រេងព្រៃ ដែលពង្រឹងមិត្តភាពរបស់យើង។
ក្នុងអំឡុងពេលនៃការស្វែងរកខ្លួនឯងនេះ ខ្ញុំក៏បានបង្កើតអារម្មណ៍នៃការយល់ចិត្ត និងបំណងប្រាថ្នាចង់បង្កើតឥទ្ធិពលវិជ្ជមានលើពិភពលោក។ ការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពស្ម័គ្រចិត្ត និងសេវាសហគមន៍បានអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំចូលរួមចំណែកក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដទៃ ដោយដឹងថាសូម្បីតែទង្វើសប្បុរសធម៌តូចតាចក៏អាចធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ បទពិសោធន៍ទាំងនេះបានពង្រីកទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ ហើយបានជំរុញឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដឹងគុណចំពោះឯកសិទ្ធិដែលខ្ញុំបានទទួលពរ។
សម្លឹងមើលទៅមុខ ខ្ញុំពោរពេញដោយក្តីរំភើប និងអារម្មណ៍ដ៏ជ្រាលជ្រៅនៃការប្តេជ្ញាចិត្តសម្រាប់អនាគត។ ខ្ញុំដឹងថារឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺនៅឆ្ងាយពីការពេញលេញហើយថានឹងមានជំពូកច្រើនទៀតរាប់មិនអស់ដែលកំពុងរង់ចាំការសរសេរ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបន្តរីកចម្រើន និងវិវឌ្ឍទៅមុខ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តថា ទាំងជ័យជំនះ និងទុក្ខលំបាកដែលនៅខាងមុខនឹងធ្វើអោយខ្ញុំក្លាយជាមនុស្សដែលខ្ញុំប្រាថ្នាចង់ក្លាយជា។
សរុបសេចក្តីមក រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺជាខ្សែស្រលាយដែលត្បាញដោយខ្សែស្រលាយនៃការចង់ដឹងចង់ឃើញ ការតាំងចិត្ត ភាពធន់ និងក្តីមេត្តា។ វាគឺជាសក្ខីភាពមួយចំពោះលទ្ធភាពដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដែលជីវិតបង្ហាញ និងអំណាចនៃការផ្លាស់ប្តូរនៃបទពិសោធន៍។ ដោយទទួលយកឧបសគ្គ និងស្រលាញ់ភាពជោគជ័យ ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីចាប់ផ្តើមជំពូកបន្ទាប់នៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ ដោយអន្ទះសារចង់ស្វែងរកអ្វីដែលហួសពីជើងមេឃ។
កថាខណ្ឌរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ថ្នាក់ទី៩ និង១០
រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំ
ខ្ញុំកើតនៅថ្ងៃរដូវក្តៅដ៏កក់ក្តៅ ថ្ងៃទី 12 ខែសីហា ឆ្នាំ 20XX ។ ចាប់តាំងពីពេលដែលខ្ញុំចូលមកក្នុងពិភពលោកនេះ ខ្ញុំត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងភាពកក់ក្ដៅ។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ ដែលបានទន្ទឹងរង់ចាំការមកដល់របស់ខ្ញុំដោយអន្ទះសារ បានឱបខ្ញុំដោយបើកចំហរ ហើយបានបំពេញអាយុដំបូងរបស់ខ្ញុំដោយការយកចិត្តទុកដាក់ និងការណែនាំយ៉ាងទន់ភ្លន់។
ធំឡើងខ្ញុំជាក្មេងសកម្ម និងចង់ដឹងចង់ឃើញ។ ខ្ញុំមានការស្រេកឃ្លានចំណេះដឹង និងបំណងប្រាថ្នាដ៏ក្តៅគគុកក្នុងការរុករកពិភពលោកជុំវិញខ្ញុំ។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានចិញ្ចឹមការចង់ដឹងចង់ឃើញនេះដោយបង្ហាញខ្ញុំនូវបទពិសោធន៍ដ៏ធំទូលាយមួយ។ ពួកគេបាននាំខ្ញុំធ្វើដំណើរទៅកាន់សារមន្ទីរ ឧទ្យាន និងកន្លែងប្រវត្តិសាស្ត្រ ជាកន្លែងដែលខ្ញុំអាចរៀន និងភ្ញាក់ផ្អើលជាមួយនឹងភាពអស្ចារ្យនៃអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្នកាល។
នៅពេលខ្ញុំចូលរៀន ចំណាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំនឹងការសិក្សាកាន់តែរឹងមាំ។ ខ្ញុំរីករាយនឹងឱកាសដើម្បីទទួលបានជំនាញ និងចំណេះដឹងថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ខ្ញុំបានរកឃើញភាពរីករាយក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាគណិតវិទ្យា ការបង្ហាញខ្លួនឯងតាមរយៈការសរសេរ និងសិក្សាពីអាថ៌កំបាំងនៃសាកលលោកតាមរយៈវិទ្យាសាស្ត្រ។ ប្រធានបទនីមួយៗបានផ្តល់នូវទស្សនវិស័យផ្សេងៗគ្នា ដែលជាកញ្ចក់តែមួយគត់ដែលខ្ញុំអាចយល់អំពីពិភពលោក និងទីកន្លែងរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងវា។
ទោះជាយ៉ាងណា ជីវិតរបស់ខ្ញុំមិនមែនគ្មានឧបសគ្គទេ។ ដូចអ្នកដទៃដែរ ខ្ញុំប្រឈមមុខនឹងការធ្លាក់ចុះនៅតាមផ្លូវ។ មានគ្រានៃការសង្ស័យខ្លួនឯង និងគ្រាដែលឧបសគ្គហាក់ដូចជាមិនអាចយកឈ្នះបាន។ ប៉ុន្តែបញ្ហាប្រឈមទាំងនេះគ្រាន់តែជំរុញការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្ញុំក្នុងការយកឈ្នះពួកគេ។ ដោយមានការគាំទ្រឥតឈប់ឈរពីគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ និងជំនឿលើសមត្ថភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានគ្រប់គ្រងការប្រឈមមុខនឹងការថយក្រោយ ដោយបានរៀនមេរៀនដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាននៃភាពធន់ និងការតស៊ូ។
នៅពេលខ្ញុំឈានចូលរៀននៅសាលាមធ្យមសិក្សា ចំណាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំបានពង្រីកហួសពីដែនកំណត់នៃការសិក្សា។ ខ្ញុំបានរកឃើញចំណង់ចំណូលចិត្តតន្ត្រី ដោយដាក់ខ្លួនខ្ញុំនៅក្នុងបទភ្លេង និងចង្វាក់ដែលបានសណ្ឋិតជាមួយព្រលឹងរបស់ខ្ញុំ។ ការលេងព្យាណូបានក្លាយជាទីជំរករបស់ខ្ញុំ ដែលជាវិធីមួយដើម្បីបង្ហាញពីខ្លួនខ្ញុំនៅពេលដែលពាក្យបរាជ័យ។ ភាពសុខដុមរមនា និងអារម្មណ៍នៃបំណែកនីមួយៗបានបំពេញខ្ញុំដោយអារម្មណ៍នៃការបំពេញ និងរីករាយ។
លើសពីនេះទៅទៀត ខ្ញុំបានបង្កើតក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះកីឡា ដោយរីករាយនឹងបញ្ហាប្រឈមខាងរាងកាយ និងភាពស្និទ្ធស្នាលក្នុងការក្លាយជាផ្នែកមួយនៃក្រុម។ មិនថាវាកំពុងរត់លើផ្លូវដែក ទាត់បាល់ ឬបាញ់បាល់ទេ កីឡាបានបង្រៀនខ្ញុំពីសារៈសំខាន់នៃវិន័យ ការងារជាក្រុម និងការតាំងចិត្ត។ មេរៀនទាំងនេះបានពង្រីកហួសពីទីលានប្រកួត និងជារូបរាងវិធីសាស្រ្តរបស់ខ្ញុំក្នុងជីវិត ជំរុញការលូតលាស់របស់ខ្ញុំជាបុគ្គលដែលមានសមត្ថភាព។
ក្រឡេកទៅមើលដំណើររបស់ខ្ញុំមកទល់ពេលនេះ ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះបទពិសោធន៍ និងឱកាសទាំងអស់ដែលបាននាំឱ្យខ្ញុំក្លាយជានរណានៅថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះការស្រឡាញ់ និងការគាំទ្រពីក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ការណែនាំពីគ្រូរបស់ខ្ញុំ និងមិត្តភាពដែលបានបណ្តុះចរិតលក្ខណៈរបស់ខ្ញុំ។ ជំពូកនីមួយៗនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំរួមចំណែកដល់មនុស្សដែលខ្ញុំកំពុងក្លាយជា ហើយខ្ញុំរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសារនូវដំណើរផ្សងព្រេងដែលរង់ចាំខ្ញុំនាពេលអនាគត។
សរុបសេចក្តីមក រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺជាខ្សែស្រលាយនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ការរុករក ភាពធន់ និងការលូតលាស់ផ្ទាល់ខ្លួន។ ចាប់ពីពេលដែលខ្ញុំចូលក្នុងពិភពលោកនេះ ខ្ញុំបានចាប់យកឱកាសដើម្បីរៀន ស្វែងយល់ និងបន្តតណ្ហារបស់ខ្ញុំ។ តាមរយៈការប្រឈមនិងជ័យជម្នះ ខ្ញុំកំពុងតែវិវត្តន៍ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយបង្កើតផ្លូវរបស់ខ្ញុំឆ្ពោះទៅកាន់អនាគតដែលពោរពេញដោយគោលបំណង និងអត្ថន័យ។
កថាខណ្ឌរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ថ្នាក់ទី៩ និង១០
រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំ
ជីវិតនីមួយៗគឺជារឿងប្លែក និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ហើយរឿងខ្ញុំក៏មិនខុសគ្នាដែរ។ ក្នុងនាមខ្ញុំជាសិស្សថ្នាក់ទីប្រាំមួយ ខ្ញុំបានឆ្លងកាត់គ្រាដ៏រីករាយរាប់មិនអស់ ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហានានា និងបានរៀនមេរៀនដ៏មានតម្លៃ ដែលនាំឱ្យខ្ញុំក្លាយជាមនុស្សដែលខ្ញុំសព្វថ្ងៃនេះ។
ដំណើររបស់ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមនៅក្នុងទីក្រុងតូចមួយ ជាកន្លែងដែលខ្ញុំកើតក្នុងគ្រួសារដែលមានក្ដីស្រឡាញ់ និងគាំទ្រ។ ខ្ញុំធំឡើងជុំវិញដោយការសើច និងភាពកក់ក្តៅ ជាមួយនឹងឪពុកម្តាយដែលបានបង្រៀនខ្ញុំពីសារៈសំខាន់នៃសេចក្តីសប្បុរស ភាពស្មោះត្រង់ និងការខិតខំ។ កុមារភាពរបស់ខ្ញុំពោរពេញដោយភាពរីករាយដ៏សាមញ្ញ ដូចជាការលេងនៅក្នុងឧទ្យាន ការកសាងប្រាសាទខ្សាច់នៅឆ្នេរ និងការដេញតាមសត្វរុយក្នុងរាត្រីរដូវក្តៅ។
ការអប់រំតែងតែជាអាទិភាពក្នុងគ្រួសាររបស់យើង ហើយឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានបណ្ដុះបណ្ដាលឱ្យខ្ញុំស្រឡាញ់ការសិក្សាតាំងពីតូច។ ខ្ញុំចងចាំដោយអន្ទះសារទន្ទឹងរង់ចាំថ្ងៃចូលរៀនដំបូងរបស់ខ្ញុំ ដោយមានអារម្មណ៍រំជើបរំជួល និងភ័យស្លន់ស្លោ នៅពេលដែលខ្ញុំបានចូលទៅក្នុងពិភពមួយដែលពោរពេញទៅដោយបទពិសោធន៍ និងឱកាសថ្មីៗ។ រាល់ឆ្នាំដែលកន្លងផុតទៅ ខ្ញុំបានស្រូបយកចំណេះដឹងដូចជាអេប៉ុង ស្វែងយល់ពីចំណង់ចំណូលចិត្តចំពោះមុខវិជ្ជាផ្សេងៗ និងបង្កើតការស្រេកឃ្លានចំណេះដឹងដែលបន្តជំរុញខ្ញុំឆ្ពោះទៅមុខ។
ក្នុងពេលដ៏រីករាយ ខ្ញុំបានជួបឧបសគ្គក្នុងដំណើររបស់ខ្ញុំ។ ដូចអ្នកដទៃដែរ ខ្ញុំបានជួបនឹងការខកចិត្ត ការថយក្រោយ និងគ្រានៃការសង្ស័យលើខ្លួនឯង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បញ្ហាប្រឈមទាំងនេះបានបម្រើឱ្យខ្ញុំកាន់តែរឹងមាំ និងមានភាពធន់។ ពួកគេបានបង្រៀនខ្ញុំពីសារៈសំខាន់នៃការតស៊ូ និងតម្លៃនៃការមិនបោះបង់ សូម្បីតែនៅពេលដែលហាងឆេងហាក់ដូចជាមិនអាចយកឈ្នះបានក៏ដោយ។
រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំក៏ត្រូវបានសម្គាល់ដោយមិត្តភាពដែលខ្ញុំបានបង្កើតឡើងនៅតាមផ្លូវ។ ខ្ញុំមានសំណាងបានជួបមនុស្សដែលមានចិត្តសប្បុរស និងជួយជ្រោមជ្រែង ដែលបានក្លាយជាដៃគូដែលខ្ញុំទុកចិត្ត។ យើងរួមគ្នាចែករំលែកសំណើច ទឹកភ្នែក និងអនុស្សាវរីយ៍រាប់មិនអស់។ មិត្តភាពទាំងនេះបានបង្រៀនខ្ញុំពីសារៈសំខាន់នៃភាពស្មោះត្រង់ និងអំណាចនៃត្រចៀកស្តាប់ ឬស្មាដែលលួងលោម។
នៅពេលខ្ញុំឆ្លុះបញ្ចាំងពីដំណើររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដឹងថារឿងរ៉ាវជីវិតរបស់ខ្ញុំនៅតែត្រូវបានសរសេរ ហើយនៅមានច្រើនទៀតដែលត្រូវបានរកឃើញ និងបទពិសោធន៍។ ខ្ញុំមានក្តីសុបិន និងក្តីប្រាថ្នាដែលខ្ញុំតាំងចិត្តដេញតាម និងបញ្ហាប្រឈមនានាដែលខ្ញុំត្រៀមខ្លួនដើម្បីប្រឈមមុខ។ មិនថាវាជាការសម្រេចបាននូវភាពជោគជ័យក្នុងការសិក្សា ការបន្តចំណង់ចំណូលចិត្ដរបស់ខ្ញុំ ឬធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់ជាវិជ្ជមានលើពិភពលោកជុំវិញខ្ញុំ ខ្ញុំបានតាំងចិត្តក្នុងការបង្កើតរឿងជីវិតដែលមានអត្ថន័យ និងបំពេញ។
សរុបសេចក្តីមក រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺជាខ្សែអាត់នៃគ្រាដ៏រីករាយ ឧបសគ្គ និងការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួន។ វាជារឿងមួយដែលនៅតែលាតត្រដាង ហើយខ្ញុំរំភើបចិត្តក្នុងការក្រសោបយកអនាគតដោយបើកដៃ។ ជាមួយនឹងមេរៀនដែលខ្ញុំបានរៀន ការគាំទ្រពីមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំ និងការតាំងចិត្តមិនផ្លាស់ប្តូររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តថាជំពូកដែលមិនទាន់ត្រូវបានសរសេរនឹងពោរពេញទៅដោយដំណើរផ្សងព្រេង ការលូតលាស់ផ្ទាល់ខ្លួន និងពេលវេលាដែលនឹងនាំខ្ញុំទៅជាមនុស្សដែលខ្ញុំប្រាថ្នា។ ក្លាយជា។
កថាខណ្ឌរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ថ្នាក់ទី៩ និង១០
ចំណងជើង៖ វគ្គរឿងជីវិតខ្ញុំ
សេចក្តីផ្តើម:
ជីវិតគឺជាដំណើរដែលពោរពេញទៅដោយការឡើងចុះ ភាពរីករាយ និងទុក្ខព្រួយ និងមេរៀនរាប់មិនអស់ដែលត្រូវរៀន។ ក្នុងនាមខ្ញុំជាសិស្សថ្នាក់ទី៤ ខ្ញុំប្រហែលជានៅមានបទពិសោធន៍ច្រើន ប៉ុន្តែរឿងរ៉ាវជីវិតរបស់ខ្ញុំកាលពីក្មេងនេះ បានឃើញចំណែកនៃការផ្សងព្រេងដ៏យុត្តិធម៌របស់វារួចទៅហើយ។ នៅក្នុងកថាខណ្ឌនេះ ខ្ញុំនឹងរៀបរាប់អំពីព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួនដែលបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំរហូតមកដល់ពេលនេះ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកមើលឃើញថាខ្ញុំជានរណា។ ដូច្នេះ សូមចូលរួមជាមួយខ្ញុំ នៅពេលខ្ញុំចាប់ផ្តើមរំលឹករឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។
ទិដ្ឋភាពសំខាន់មួយនៃរឿងរ៉ាវជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានសំណាងណាស់ដែលមានឪពុកម្តាយដែលស្រលាញ់ និងគាំទ្របំផុត ដែលតែងតែនៅក្បែរខ្ញុំ។ ពួកគេបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរៀបចំតួអង្គរបស់ខ្ញុំ បង្រៀនខ្ញុំពីតម្លៃសំខាន់ៗ និងការចិញ្ចឹមបីបាច់សុបិនរបស់ខ្ញុំ។ ទោះបីជាមានកាលវិភាគមមាញឹកក៏ដោយ ក៏ពួកគេតែងតែស្វែងរកពេលវេលាដើម្បីចូលរួមមុខងារសាលារបស់ខ្ញុំ ជួយខ្ញុំធ្វើកិច្ចការផ្ទះ និងលើកទឹកចិត្តខ្ញុំឱ្យបន្តចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្ញុំ។
ជំពូកមួយទៀតនៃរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំគឺមិត្តភាពដែលខ្ញុំបានបង្កើតឡើងពេញមួយឆ្នាំសិក្សារបស់ខ្ញុំ។ តាំងពីថ្ងៃដំបូងរបស់ខ្ញុំនៅមតេយ្យរហូតដល់ពេលនេះ ខ្ញុំបានជួបមិត្តមិនគួរឱ្យជឿ ដែលបានក្លាយជាដៃគូរបស់ខ្ញុំក្នុងដំណើរដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញនេះ។ ពួកយើងបានចែករំលែកការសើច លេងហ្គេមជាមួយគ្នា និងគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងគ្រាលំបាក។ វត្តមានរបស់ពួកគេក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំបានបង្កើនវាដោយភាពរីករាយ និងមិត្តភាព។
ការអប់រំគឺជាផ្នែកសំខាន់មួយនៃដំណើរជីវិតរបស់ខ្ញុំផងដែរ។ សាលាគឺជាកន្លែងដែលខ្ញុំទទួលបានចំណេះដឹង អភិវឌ្ឍជំនាញរបស់ខ្ញុំ និងស្វែងយល់ពីចំណាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ។ តាមរយៈការណែនាំរបស់គ្រូរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានរកឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះគណិតវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្ត្រ។ ការលើកទឹកចិត្តរបស់ពួកគេបានបណ្តុះផ្នត់គំនិតដែលចង់ដឹងចង់ឃើញ និងចង់ដឹងចង់ឃើញនៅក្នុងខ្ញុំ ជំរុញឱ្យខ្ញុំរៀន និងរីកចម្រើនផ្នែកសិក្សា។
ជាងនេះទៅទៀត រឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំនឹងមិនពេញលេញទេ បើមិននិយាយពីចំណូលចិត្ត និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ។ ចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្ញុំមួយគឺការអាន។ សៀវភៅបានបើកពិភពនៃការស្រមើស្រមៃ ដឹកខ្ញុំទៅកន្លែងឆ្ងាយៗ និងបង្រៀនមេរៀនដ៏មានតម្លៃដល់ខ្ញុំ។ ក្នុងនាមជាអ្នកនិទានរឿងដ៏ប៉ិនប្រសប់ ខ្ញុំចំណាយពេលទំនេររបស់ខ្ញុំបង្កើតរឿងនិទាន និងកំណាព្យ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យគំនិតច្នៃប្រឌិតរបស់ខ្ញុំកើនឡើង។ លើសពីនេះ ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តលេងកីឡាដូចជាបាល់ទាត់ ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំសកម្ម និងជំរុញអារម្មណ៍នៃការងារជាក្រុម។
សេចក្តីសន្និដ្ឋាន:
សរុបមក រឿងរ៉ាវជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗគឺប្លែក និងវិវត្តន៍ឥតឈប់ឈរ។ ថ្វីត្បិតតែខ្ញុំជាសិស្សថ្នាក់ទី ៤ ក៏ដោយ ក៏រឿងរ៉ាវជីវិតរបស់ខ្ញុំមានបទពិសោធន៍ និងអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនរួចទៅហើយ។ ពីគ្រួសារជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ដល់មិត្តជាទីរាប់អានរបស់ខ្ញុំ ពីការស្រេកឃ្លានចំណេះដឹងរបស់ខ្ញុំ ដល់ការខិតខំប្រឹងប្រែងច្នៃប្រឌិតរបស់ខ្ញុំ ធាតុទាំងនេះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំក្លាយជាមនុស្សដែលខ្ញុំសព្វថ្ងៃនេះ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបន្តបន្ថែមជំពូកថ្មីទៅក្នុងរឿងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំរំពឹងយ៉ាងអន្ទះសារអំពីដំណើរផ្សងព្រេង និងមេរៀនដែលរង់ចាំខ្ញុំក្នុងឆ្នាំខាងមុខ។